De Treeswijkhoeve in Waalre

Na de uitstekende ervaring in april wilde we graag nog eens terug met mijn zus. We hadden ditmaal geluk want het was mooi nazomerweer en de tuin was ingedekt, prima. Als aperitief een glaasje heerlijke champagne, L’overture premier cru van Frederic Savart gemaakt van Pinot Noir. De amuse parade kon beginnen en de tafel werd gevuld met een trio. Stukjes flammkuchen met toefjes crème van rabarber en schapenyoghurt.
Mini salade met Vietnamese crème waarop een crunch van sesam. En gefrituurde spiering met heerlijke dip van saffraanmayonaise, mijn favoriet.

Chef Dick presenteerde zelf het bekende Brabantse worstenbroodje waarvan de receptuur licht gewijzigd was, ditmaal afgewerkt met een prima saus met toets van citroengras. Tevens werden onze wensen doorgenomen, fijn.

We bekeken nog even de uitgebreide wijnkaart die door het Amerikaanse wijnmagazine Wine Spectator is beloond met de Best of Award of Excellence, complimenten.

Verder met het naanbroodje gevuld met geelwortel en tandoorikruiden, mooi krokant met zachte exotische vulling. Op een lepel een stukje gemarineerde watermeloen met avocadocrème.

In een sigarenkistje op smeulend hooi een blokje met hoisin afgelakte paling op een plakje krokante Gelderse kruidkoek, heerlijk.

De parade werd afgesloten met een hapje vol vitamines. Bereidingen van knolselderie met erop gepofte quinoa en kruidenblaadjes in een vinaigrette van tamarillo.

De eerste begeleider werd uitgebreid met kennis van zaken gepresenteerd door enthousiaste Remon van de Kerkhof. Een droge Riesling 2016 uit de Rheinhessen van Keller, verfijnd aroma, loep zuiver en mooi hoog in zijn zuren, heerlijk. In het schaaltje bereidingen van avocado met stukjes pistache aan tafel afgewerkt met een flinke lepel Anna Gold Kaviaar, decadent genieten van verfijnde smaakjes. (9,75)

Op het bord verse makreel gegaard in het zuur van groene tomaat met crème van jalapeno, structuren van komkommer en stukje Zeeuwse Oester, aan tafel afgewerkt met een frisse tomatensaus. Hele verfijnde smaken met frisse toetsen waarin de makreel de hoofdrol opeiste waarbij de Riesling naadloos aansloot. (9,6)

Van Corsica een speciale blend van Vermentino, Bianco Gentile en Malvasia, de Bianchi 2017 van Antoine Marie Arena, rijk en complex, toppie. Op het bord zeebaarsfilet, gebakken op zuurdesem gekruid met wat basilicum, op een bedje van hele frisse dungesneden venkel, ernaast fregola en artisjok waarop kroepoek en schuim van oude kaas, aan tafel afgewerkt met een heerlijke frisse saus van kropsla. De kaasbereidingen waren iets minder hartig dan verwacht. De vis was keurig gegaard met krokant zuurdesem, prima. De zuren in venkel en saus werkte als smaakversterker die tevens de wijn nog lekkerder maakte, wow. (9,75)

Na even polsen had Remon iets speciaals uit de kelder getrokken. Een Oostenrijkse rode natuurwijn van Gut Oggau gemaakt van Zweigelt en Blaufränkisch, verfijnd met hele mooie zuren, zachte tannines en aardse tonen. Uit de keuken een zacht gegaarde ballotine van Kemper hoender in de eigen huid, op de Yakitori na gegrild. Ernaast een pasteitje waarin ragout van de bout, krokantje van de huid, stukjes kort gebakken eekhoorntjesbrood, schijfje witlof met groene kruiden korst en verse hazelnoot, aan tafel afgewerkt met een heerlijke saus van eekhoorntjesbrood. De kip was keurig gegaard, het eekhoorntjesbrood zorgde voor een mooie smaak, de wijn werd hierdoor nog lekkerder en hij versterkte de smaken met zijn verfijnde zuren. Ofwel een schot in de roos. (9,6)
Partner was uitermate tevreden met haar drietraps vegetarisch gerecht.

De eerste dessertwijn was een klassieke Duitse Eitelsbacher Karthäuserhofberg Riesling auslese 2011 van Karthäuserhof, geconcentreerd met uitstekende zoetzuur balans. Op een mooi bord een keurige presentatie van bereidingen met granny smith, aloë vera en tarwegras. Een originele smakencombinatie met speciale smaken die de wijn op speelse wijze beïnvloeden, prima. (9,8)

Remon had wederom iets onbekends geselecteerd. Uit Gaillac de Mauzac Roux 2-16 van Domaine Plageoles, elegant met tonen van gekonfijt fruit en botrytis. Op het bord structuren van braam met een quenelle ijs van pepermunt en witte chocolade op een crumble van koek, verder nog toefjes crème van munt waarin takjes met een toets van dennenhars. Licht en fris met verrassende kruidentoets die de wijn een subtiele medicinale toets gaf die we kennen van de single malt, verrassend! (9,7)

Als overgang naar de afsluiter een huisgemaakte lange vinger op en bekertje met heerlijke mokka crème waaronder een granité van ristretto, wow.

De afsluiter was een geconcentreerde espresso met een uitgebreid assortiment friandises om de laatste gaatjes te vullen.

Bediening was uitstekend verzorgd met de puntjes op de i en royale dosis gezelligheid, ditmaal een hoofdrol voor sommelier Remon die een uitstekende wijnselectie heeft verzorgd met uitgebreide verwachtingsvolle presentaties die werden waargemaakt.

Kortom, het was weer een hele fijne culinaire beleving met verrassende wijnen en hele gezellige bediening op het zonovergoten terras. We voegen de Treeswijkhoeve dan ook graag toe aan onze favorietenlijst, bedankt!

Vrienden van ons komen regelmatig bij de Treeswijkhoeve en zijn helemaal tevreden. Voor ons was het al weer bijna vier jaar geleden. De hoogste tijd dus voor een nieuwe “ontdekking”.
Helaas geen terrasweer dus werden we begeleid naar een tafel langs de muur in het strak modern en luxueus ingerichte restaurant. De tafel was keurig uitgelicht met halogeen spot (kleurenspectrum was voor de foto’s iets minder). Sommelier Remon van de Kerkhof, (verkozen door Gault Milleau tot sommelier van het jaar) presenteerde een heerlijke champagne. De L’overture van Frederic Savart gemaakt van Pinot Noir. De amuse parade kon starten. Knäckebröd met roomkaas en augurk, mooie textuur. Krokantje van pinda met kwartelei en crème van gado gado, erg lekker. Gevolgd door de kibbeling van zeeduivel met een crème van ravigote, heerlijk.

Een bekend onderdeel was het Brabantse worstenbroodje. Door de chef zelf uitgeserveerd, die meteen even onze wensen besprak, fijn.

Verder met het bapao broodje gevuld met gestoofde eend en afgewerkt met toefje crème van zwarte bonen uitgeserveerd in een stoommandje. Waarnaast het naanbroodje met geelwortel en tandoori, lekker exotisch.

Ook het sigarenkistje kende we nog, ditmaal gevuld met gerookte paling afgelakt met hoisin op een plakje Gelderse kruidkoek, heerlijk.

De laatste amuse was een klein gerecht. Griekse pasta met mossel, kokkels en zeebanaantjes afgewerkt met appelcrème en schuim van mossel, heerlijk.

De eerste begeleider werd uitgebreid met kennis van zaken gepresenteerd. Een Duitse Riesling Rheinschiefer Hallgarten 2015 van Peter Jakob Kühn. Ernaast een verfijnd gerecht. Rolletje hamachi met structuren van engelwortel, komkommer en koolrabi aan tafel afgewerkt met een olie van komkommer. Een prima smakencombinatie waarbij de riesling naadloos aansloot. (9,7)

Verder met Zuid-Afrikaans wit, gemaakt (in kleine oplage) van Hanepoot Vannie van het huis Joostenberg met heerlijk aroma en mooie zuren. Chef Dick Middelweerd presenteerde zelf het gerecht. Kreeft, keurig in hapklare stukjes gesneden, met structuren van aardappel, mango en rode ui waarbij een lobbige kreeftensaus. Aan tafel afgewerkt met een heerlijke bouillon getrokken van kreeftenkoppen verrijkt met gember, bosui en citroengras. Wow, deze verdient een plaatsje in mijn toplijst. (9,9)

De leerling sommelier presenteerde op enthousiaste wijze de begeleider voor bij de exclusieve Pertuis asperge. Voor de meeste de aller beste asperge van de wereld. Een witte Zuid Franse blend van het huis Clos Sainte Magdeleine uit de Cassis. Ernaast een halve Pertuis asperge met morieljes, hazelnoot, raapsteeltjes. Op een fijne brunoise van grot champignon een ravioli gevuld met een vloeibare dooier van kwartelei aan tafel afgewerkt met fijngemalen geitenkaas. Een vegetarische delicatesse, waarnaast de heerlijke wijn keurig in balans was. (9,7)

Voor bij het pièce Portugees rood, de Maria da Graça 2015 gemaakt van inheemse druiven, van het huis Tiago Teles, die nog even word gekarafeerd. Krachtig aroma, in de mond verrassend zacht en een beetje kruidig. Op het bord twee medaillons van het Ierse lam in kruidenkorst waarnaast een cilinder stoof van het lam, stukken witte asperge, soort hartige aardappelkroket en structuren van daslook, aan tafel afgewerkt met een eigen jus gekruid met munt. De medaillons hadden een prima cuisson en waren verrassend hoog op smaak, de sappige asperges combineerde prima en de wijn was keurig in balans. (9,75)

Het dessert bestond uit twee rondes. We starten met licht en fris met structuren van citrus met matcha Keurig gepresenteerd. De auslese van Tschida sloot naadloos aan. (9,7)
Gevold door meer uitbundige smaken met structuren van druif, chocolade en noot aan tafel afgewerkt met boeren jongens. Ernaast een heerlijke rode Beerenauslese van hetzelfde wijnhuis. Mooie smaken en texturen, genieten! (9,85)

Als afsluiter nog een krachtige hele frisse espresso met een keur aan friandises om de laatste gaatjes te vullen.

Bediening was uitstekend verzorgd door de gedreven drie koppige brigade ondersteund door de chef, kundig met de puntjes op de i en royale dosis gezelligheid.

Prijs-kwaliteitverhouding vond in ondanks het pittige prijskaartje uitstekend, hier wordt je in de watten gelegd.

Samengevat kan ik stellen dat de Treeswijkhoeve in mijn beleving een hele metamorfose heeft ondergaan en nu serieus meedoet aan de top. Bedankt!

We zagen dat de Treeswijkhoeve meedeed aan de Iens AH actie dus maar meteen gereserveerd. Het was perfect nazomer weer dus streken we neer aan een keurig gedekte tafel in het zonnetje op het terras met mooi uitzicht over de tuin.
De aperitiefwijn werd niet toegelicht, de wijnkaart leerde dat het een droge Weissburgunder was, die goed beviel. De tafel werd volgezet met hapjes, leuk gepresenteerd. Op een schijfje komkommer een ijspastille van gin tonic, een “sigaartje” van zwarte bonen en gekleurde kroepoek met een pikante dipsaus. Die laatste was mooi hoog op smaak gebracht, erg lekker.
In een sigarenkistje kwamen blokjes zalm met erop wat sesam die op een bedje smeulend hooi lagen. Bij het openen van het kistje kwam een aangename rooklucht vrij. In de mond gaf dit aan de zalm een subtiel rookaccent, lekker.

Dick Middelweerd, de chef, presenteerde zelf zijn versie van het Brabantse worstenbroodje. Deze had een worst van cantharellen, en dat was goed te proeven, mooi. Tevens werd door hem het menu van deze middag toegelicht. Een keuze van de kaart was helaas niet mogelijk. Wel gaven we onze persoonlijke wensen mee en dit was geen probleem. Rene Tabbers de sommelier presenteerde zijn wijn “bijbel”, erg uitgebreid, compleet en overzichtelijk, complimenten.

De laatste amuse verscheen in een glazen schaaltje, een stukje langoustine met structuren van pompoen (ijspastille, cakeje en kogeltje) met erop wat gepofte wilde reist. Mooie smaakjes.

De eerste begeleider werd nauwelijks toegelicht, jammer. Een droge Rheingau Riesling 2012 van Schloss Reinhartshausen van de wijngaard Hattenheimer Nussbrunnen. Een mooie frisse Riesling. Uit de keuken een tartaar van roodbaars met erop een krokantje en rolletje komkommer, ernaast een terrine van mediterraanse groenten, een pure van aubergine met erop wat gewelde quinoa en een kleine gevulde inktvisring. De chef kwam zelf nog een Bloody Mary brengen, uitgevoerd in een tomaat gevuld met een smakelijke tomatensap gemengd met een schaaldieren bouillon.
De tartaar was neutraal en subtiel van smaak, de inktvisring was mooi op smaak. De wijn was een keurige begeleider met zijn mooie aroma en fijne zuren.

Uit Spanje een Chardonnay 2013 van Jean Leon met subtiele houtrijping. Uit de keuken mooie stukken kreeft, van staart en schaar met ernaast een ravioli gevuld met geitenkaas, structuren van doperwt, gepofte tomaat en een goudbes. Mooie pure smaken die keurig combineren met de wijn.

Voor het hoofdgerecht was een Zuid Afrikaanse Viognier 2012 van Diemersfontein geselecteerd, mooi rijk en zacht met een zwoele afdronk. Uit de keuken een mooi stuk gegaarde rogvleugel gelakt met hoisin en afgewerkt met krokante buikspek en gepofte wilde rijst. Ernaast complexe groentestructuren en een rolletje gevuld met kimshi. Aan tafel afgewerkt door de leuke en gezellige jonge dame met wat rasp van broccoli. De cuisson van de rog was prima en de smaak was top. In tegenstelling tot de vorige gangen was er nu meer verrassing in smaak en structuur. De wijn maakte het gerecht compleet, de mooiste ronde van de middag.

Inmiddels was de sommelier gewisseld. Een belegen (2001) klassiek gemaakte Brauneberger Juffer Riesling auslese van Harald Bottler werd keurig gepresenteerd. Mooi aroma met subtiele petrol toets en een mooie zoet zuur balans, erg lekker. In het glas een kogel yoghurtijs met vulling van pruim en een krokantje jasje met knetters. Aan tafel afgewerkt met een heerlijke saus op basis van citroengeranium. De structuur van het ijs was stevig, de smaak was prima vooral samen met de saus. De wijn sloot hierbij keurig aan.

Bij het tweede dessert werd de wijn door geschonken. In een zwart schaaltje een mooie presentatie van een ring van kers met ernaast verse kers en structuren van chocolade en een quenelle bananenijs. Mooie smaken maar de ring van kers had van mij iets hoger op smaak gemogen.

Bediening was zeer goed verzorgd, van ontvangst tot de rondleiding door de keuken heeft Maaike ons in de watten gelegd. Rene Tabbers, de sommelier, had er volgens mij net even wat minder zin in. Zijn jongere vervanger daarentegen straalde plezier en gastvrijheid uit.
Prijs-kwaliteitsverhouding is goed, het drie gangen menu kost €69,- en dan is het prettig dat je er een gratis krijgt, extra gang slechts €12,50, het wijnarrangement €41,50 en dat is pittig.

Kort samengevat kan ik zeggen dat de hoge verwachtingen net niet helemaal zijn waargemaakt. De gerechten zijn alle zonder meer zeer goed, het hoofdgerecht en het eerste dessert waren top. De wijnen waren alle zeer goed maar voor deze prijs verwacht je net ietsje meer. Het terras is zonder twijfel een toplocatie.

We hadden weer geboekt voor de lunch tijdens de DWTS week. We waren royaal op tijd en konden nog een boswandeling maken in het bos tegenover het restaurant. Bij terugkomst stond René (sommelier) al klaar bij de ingang, we liepen meteen door naar het terras waar ons tafeltje ingedekt was met een strook linnen en fijn tafelzilver. We hadden een mooi uitzicht op de tuin. Met een gezellig jazzy muziekje op de achtergrond bestelde we ons aperitief.

Een mooie fruitige Sauvignon blanc, Petit Bourgeois uit Chavignol (Sancerre) werd ingeschonken waarbij het borrelgarnituur werd uitgeserveerd. Een bakje in venkel gemarineerde groene olijven, chorizo krokantje en gefrituurd rundvlees met geschaafde rettich en wortel. Het krokantje was wat moeilijk te handelen en voor ik het kon tegenhouden lag de tafel bezaaid met stukjes maar ze smaakte er niet minder om. Het rundvlees was mooi op smaak met een krokant jasje. De olijven hadden iets van de venkel meegekregen en waren lekker kortom een geslaagde start.

Dick de chef kwam zelf de eerste amuse brengen, op een plankje olijfhout liggen twee bolletjes caprese gemaakt van mozzarella, tomaat en een toefje basilicum. Tevens werd het menu doorgenomen, daar we voor het vier gangen menu gingen stelde Dick voor om ieder een verschillend tussengerecht te bestellen die we dan halverwege konden wisselen. Dat leek ons wel wat.

De tweede amuse was spaghetti carbonara. De spaghetti was van asperges gemaakt, een lange sliert die opgerold was als een dropveter. Hierop een gel van ham, een eierdooier en een koekje van peterselie. Een smakelijke hap allen de wijn was geen vriend van de eierdooier.

Een Oostenrijkse wijn van het huis Allram gemaakt van Riesling van de Gaisberg uit Kamptal was door René geselecteerd. Een mooi droge, zuivere, fruitige Riesling. Op het bord tartaar van Wagyu rund met piccalilly van voorjaarsgroenten en frietjes. Een lange sliert tartaar waarop de gezuurde groentes en frietjes lagen en enkele stukjes gekookte asperge en geschaafde komkommer. De wijn combineerde prima met de gezuurde groentes. De tartaar was zacht met een fijne smaak. (8,5)

Daar we een gedeeld tussengerecht hadden werden er twee wijnen geschonken. Een Zuid-Afrikaanse Sauvignon Blanc van het huis Lomond 2010 waarvan de druiven geplukt zijn op Cape Agulhas wat bij Kaap de Goede Hoop ligt en waar de grond rijk is aan mineralen die je proeft in de wijn. Hierbij werd uitgeserveerd de zachtgegaarde kabeljauw met bereidingen van venkel en zoetzure tomaat. De bevroren tomaat (cour du boeuf) werd door Dick aan tafel geraspt. De kabeljauw was lekker sappig en de groentes waren niet te overheersend, de wijn paste prima. (8,8)

De tweede wijn is een bijzondere uit Italië, de Offida Pecorino Fiobbo gemaakt van Pecorino druiven. Een heldere geelgouden kleur met in de neus tonen van gedroogd fruit en in de mond aangename fruitigheid. Op het bord gebakken rogvleugel met gefrituurde asperges, kiemgroenten en een saus op basis van soja. De vleugel heeft een krokante korst en is vol van smaak, de asperges evenzo een knapperige korst die de smaak van de asperge aanvult. De wijn is een prima begeleider. (9,2)

Voor het hoofdgerecht een rode uit Oostenrijk, een Zweigelt 2009 van Heinrich uit Burgenland, een mooie donkerrode kleur met in de neus tonen van bes en pruim, soepel in de mond en aangename fruitigheid. Uit de keuken Kempisch hoen van de BBQ met een saus op basis van ganzenlever, asperges, tuinboontjes en doperwtjes. De hoen was in twee delen, een sappig mals stuk van de borst waarvan de huid een duidelijk BBQ smaak had en een cilinder van de bout die wat droog was. De saus was mooi op smaak. De wijn was een goede begeleider hoewel een volle witte ook niet had misstaan. (8,8)

De dessertwijn was een verrassende keuze, uit de Loire afkomstig de Le Haut-Lieu demi-sec 2008 van het huis Huet gemaakt van Chenin Blanc, mooie complexe neus met citrus en lychee en in de mond fruitig en rijk. Op het bord Framboos vers en mousse met witte chocolade, pistache en een quenelle yoghurtijs. Op de mousse van witte chocolade ligt een schijfje gemaakt van het napoleon zuurtje. De wijn is een prima begeleider doordat de suikers in de wijn door de mooie zuren wordt gecamoufleerd. (8,8)

Bedienend personeel is in ruime getallen aanwezig dit kwam mede door de vele annuleringen waardoor het afstemmen voor Dick erg moeilijk wordt. We werden prima verzorgd maar hadden wel iets meer uitleg en terugkoppeling van René verwacht. Zijn wijnkeuzes zijn overigens alle erg goed en er zitten leuke verrassingen bij.

Prijs kwaliteit is in orde, de DWTS aanbieding is 40,- voor vier gangen, de arrangement wijnen zijn 9,50 per glas, huiswijn 5,50 en een fles water 0,75cl. Kost 5,75. Wel geeft Dick aan dat de gerechten aangepast zijn aan de aanbiedingsprijs.

We hebben met “Dining with the stars” De Treeswijkhoeve geboekt. Door de zwarte brigade naar de tuin geleid die zich achter het restaurant bevindt. Er is een prima uitzicht op de planten en bloemen.

We begonnen met de witte huiswijn als aperitief, het was een Sauvignon uit de Loire van Domaine Henri Bourgeois. Bloemig en licht stuivend in de geur, met een milde, zachte, frisse smaak. Hierbij werden de borrelhapjes uitgeserveerd. Citroen cakeje met gerookte zalm, stengels van bladerdeeg met pesto, kaaskoekjes met komijn en olijven met venkel. We lieten het ons smaken, het is een aardig opwarmertje.

Dick (chef) komt zelf (leuk) met een asperge bonbon op een lange saté prikker, en hij nam onze wensen op. Daar we het via DWTS geboekt hadden lag het al vast en was het meer een aangename kennismaking.

René (sommelier) komt met de wijnkaart die ik doorblader, het is een uitvoerig boekwerk en je raakt zomaar niet uitgekeken. Ik besluit René ‘carte blanche’ te geven en ga voor het arrangement.

De eerste amuse wordt uitgeserveerd op een stukje natuur steen. Het hapje is gemaakt van een mousse van asperge met koffie op een cakeje, een leuke combinatie.

De 2e amuse was meer verfijnd, Een kokkel en een scheermes met een schuim van piccalilly en een stukje kroepoek met pikante kokossaus. Een verrassend lekkere combinatie, de kokossaus speelde een hoofdrol, mooi.

De 3e amuse werd geïntroduceerd als spaghetti carbonara. Het was een opgerolde lange sliert gemaakt van asperge met een druppel van eierdooier en kleine stukjes kaaskoek en eronder wat bospaddenstoelen met truffel. Een mooie combinatie, die lekker was.

René komt aan met de eerste wijn van het arrangement. Een Italiaanse Alois Lageder Riff Pinot Grigio IGT delle Venezie 2008. De wijnstokken zijn geplaatst op arme grond waardoor de wortels tot wel 20 meter diep groeien wat mooie mineralen in de wijn oplevert. De wijn heeft een subtiele smaak met aroma's van peren, bloemen, aarde en kalk. René geeft aan dat hij subtiel begint om later makkelijker op te bouwen, wat ik respecteer.

Een gesneden brood wordt uitgeserveerd met gezouten roomboter, olijf olie en een bakje met grof zeezout.

Even later de eerste gang, een mooie compositie van kreeft, een bolletje ganzenlever met hierom sinaasappel gelei, 4 bereidingen van asperges, een streep je mayonaise en wat tuinboontjes. De kreeft is erg lekker en de wijn combineert hiermee prima. De wijn heeft helaas wat moeite met de andere bereidingen die overigens allen mooi op smaak zijn. De ganzenlever bewaren we tot het laatst, een verrassende smaak door de fruitige sinaasappel.

René komt met zijn nieuwe wijn aan, en vind het leuk om de beleving van de Italiaanse mee door te nemen, dat gaat erg spontaan, leuk! Hij schenkt nu een Montagny premier cru Bourgogne van Nicolas Potel. De wijn heeft een volle, sappige smaak en een licht nootachtig aroma, Enigszins vergelijkbaar met, maar wel minder rijk dan bv. Meursault.

De chef komt zelf met de serveerster mee voor de volgende gang, hij heeft een schaafblok en een stuk “hout” in zijn hand wat later een gedroogde gerookte tonijn bleek. Een mooie compositie van een complexe gang. Licht gegaarde coquilles, 2 bereidingen van asperge, kuit van de zalm, gedroogde abrikoos, wat land kaviaar (zwarte bolletjes van onder de varenbladen), schijfjes radijs, geschaafde tonijn en een pikant sausje van Miso bonen. Met een knipoog naar de Japanse keuken. Dit soort gerechten vergen voor de recensist toch een notitieblokje, helaas. Het was ondanks de veelheid van ingrediënten toch een verrassend smakelijk harmonisch geheel. De tonijn begint in de mond als een hout krul maar later komen de smaken van de vis vrij, een ervaring. Het sausje van Miso had ook veel toegevoegde waarde.

René komt aan met een witte uit Portugal, Premium Branco 2007 van Paulo Laureano. Wat later bleek, het hoogtepunt van de middag. De wijngaard wordt op traditionele wijze verbouwd. De druiven worden geheel ontsteelt, vergist in stalen kuipen en daarna 6 maanden op nieuw eiken opgevoed. Citroen en limoen domineren in neus. In de mond komt de mineralige structuur naar voren met een hint van mango en bescheiden houtinvloeden, een ware beleving.

Hierbij wordt wederom een mooie compositie met vis uitgeserveerd. Een stukje gebakken zeebaars met hierop pikant bereide ananas, een stukje inktvis gevuld met pikante groentes, wat saus op basis van kokos en nog een andere verrassende saus. De combinatie met de Portugees was zo mooi dat dit gerecht een plaatsje in mijn toplijst verdiend.

De 2e sommelier met de wijn voor het hoofdgerecht. Een Spaanse Brao, Montsant 2005 met diepe paarse kleur, geconcentreerd zwart fruit, (zwarte bes, bramen) kruidigheid en tonen van vanille.

Uit de keuken komt een mooi gegaarde entrecote, 2 asperges met hierop shiitake, tuinboontjes en “gefrituurde” asperge kopjes, een zalf van spinazie en een reepje sukade waarbij een mooie saus van soja en gember. Dit is duidelijk de minste gang van vanmiddag, de sukade met saus was van dit gerecht de uitblinker.

Dit was de 4e gang van het menu en we zijn voldoende gevuld en besluiten af te sluiten. Het was een aangename middag.

De prijs kwaliteit is met zo een aanbieding (40,-/4 gangen) in orde, de wijnen zijn enigszins aan de prijs en kosten 9,50 per glas, de huiswijnen 5,50 en water kost 2,75 per flesje.