Blauw in Goirle

We hadden gezien dat er in Goirle een nieuw restaurant geopend was. ¨Blauw” geschreven met rode letters, grappig. We wisten nog niet dat er een voor ons bekende chef aan het werk was. Frans Preulings kennen we als kok van Linnen en later Prikkelz. De belangstelling was gewekt en meteen maar gereserveerd.
Het restaurant is dicht bij huis en het weer was prima, de fiets was het ideale transport middel. Bij binnenkomst mochten we een tafel kiezen, dat werd er een aan het raam. Het restaurant is sfeervol en strak ingericht, vloer en plafond zijn van gebeitst hout en de muren zijn wit. De voornamelijk rechthoekige tafels zijn van donker hout en ingedekt met mooie damast servetten. De lederen stoelen hebben een hoge rugleuning en zijn deels effen bruin en deels gecapitonneerd wit. Verlichting is met spots en kaarsen.
Als aperitief namen we een witte wijn, Sauvignon Blanc uit de Pays D'Oc, een aardige wijn. Hierbij werd de amuse uitgeserveerd. Een stukje krokant bladerdeeg met hierop sesam, toefje geitenkaas en stukje abrikoos, leuke presentatie en prima smakencombinatie.

De kaarten kwamen op tafel en we kozen Menu Blauw dat bestaat uit een vijftien tal gerechtjes die in drie gangen werden uitgeserveerd. Er bleek helaas geen wijn arrangement mogelijk. Dus een fles gekozen van de zeer beknopte kaart (6x wit en 6x rood incl. de huiswijnen). De wijnen zijn wel prettig geprijsd, de kostbaarste was 24,75. Ik ben meer een liefhebber van wit dus gekozen voor een Saint Véran l'Abeille Blanche 2011 van Joseph Drouhin, een elegante Chardonnay die prima bevalt.

De eerste ronde werd uitgeserveerd. Dit was volgens het “shared dining” concept. Ieder krijgt een eigen bord waarop je naar keuze iets van de vijf uitgeserveerde gerechten plaatst. Een bordje met vers gebakken naan brood, een dikke snee bruin brood en een quenelle Griekse yoghurt met tomaat. Een bordje met heerlijke carpaccio van rund met hierop een royale portie truffelmayonaise, zonnebloempitten, meloen pitten en schaafsel van Italiaanse kaas. Een bordje met meloen en ham en een toefje Belgische mayonaise. Verder nog twee keurige visgerechten, een met geschroeide tonijn en een met zalm. Als laatste gerecht een schijfje bloedworst met confituur en warm appelballetje. We hadden helaas niet doorgegeven dat we geen bloed eten.
De presentatie van de gerechten was keurig en het verdelen gaat prima op de carpaccio na. Goede cuissons en smaken, een nadeel vond ik dat er bij iedere bereiding mayonaise was gebruikt, ondanks dat deze erg lekker was.

De tweede ronde startte met drie bereidingen. Een bisque van Hollandse garnalen, erg goed uitgevoerd. Een bitterbal gevuld met chorizo ragout en een dip van aioli, mooi hoog op smaak. En een schaaltje gebakken kastanje champignons besprenkeld met olijfolie en een plakje brie, simpel maar goed.

Aanvulling komt iets later met een viertal gegrilde lapjes vlees waarin Haricots verts gerold zijn die op een bloemkool mousseline liggen. De smaak van de gril is goed te proeven. Het vijfde tussengerecht gerecht waren gehaktballetjes op een bedje van couscous en een salade met komkommer. De gehaktballetjes waren aardig, in de couscous zat veel mint wat in de smaak viel.

We schakelen door naar het hoofdgerecht. Drie redelijk eenvoudige maar keurig gepresenteerde warme gerechten met ernaast een bakje verse frietjes met hartig specerijenmengsel en een bakje met sla. Het visgerecht bestond uit een mooi stukje gebakken griet met blanke botersaus, afgewerkt met krokant. Een lekker sappig stukje vis met milde saus.
Het gevogelte was een medaillon van parelhoen met een stevige saus van pinda en soja afgewerkt met wat rauwkost. Het vlees had een goede cuisson, de saus overheerste wel een beetje.
Het vleesgerecht was varkenshaas in een romige mosterdsaus met een flink stuk gorgonzola pikante. Een goede combinatie die prima smaakte.

Er werd ingedekt voor een dessert maar we waren inmiddels voldaan en besloten af te sluiten met een espresso. Hierbij werd het dessert als friandise uitgeserveerd, tja. Een mooie presentatie van drie bereidingen van chocolade met half bolletje vanille-ijs, blokje stevige cake, mousse en gelei van passievrucht. Hierbij kwam als verrassing een begeleider uit Griekenland, de Muscat de Samos, een versterkte wijn van de muskat druif die goed paste.

Bediening werd deze avond geheel verzorgd door de jonge Nick Fronimakis die tevens mede-eigenaar is. Hij deed het op correcte wijze, de wijnkennis is nog onder niveau. Hier wordt aan gewerkt, gaf hij aan. De gerechten werden compact maar goed toegelicht.

Prijs kwaliteitsverhouding is zeer goed, het menu kost slechts 24,75, de huiswijnen 3,50 en de espresso ca. 2,-. Totaal waren we 85,- kwijt.
Het is voor ons nog even moeilijk wat precies te denken van het restaurant. De gerechten waren alle goed op smaak, met verrassende elementen en goede combinaties. Het zag er allemaal verzorgd uit. Natuurlijk waren er voorkeuren en zaten er iets mindere gerechten tussen. Hierdoor was er voor ieder wat wils. De doelstelling is om door te groeien naar een hoger niveau mits de klanten dat ook wensen. De start is gemaakt en er wordt gewerkt aan een tevreden klantenbestand, wij zijn positief. Ik zou zeggen, probeer het zelf eens!