't Ailand in Lauwersoog

“Ik ben liever een oester dan een mens, dan ben je tenminste niet het meest domme en zinloze dier op aarde”(Berkely). Ik ben gek op oesters, maak me er maar wakker voor. In Yerseke en Plouarzel heb ik ze urenlang gegeten. Mijn vrouw daarentegen krijgt ze er niet door, de beestjes leven immers nog! We zouden normaal gesproken dit restaurant samen dan ook nooit bezocht hebben, ware het niet dat het bijeenzijn onlangs van Huub Stapel met de eigenaresse ons bleef bezighouden. Huub lustte - net als Tineke - absoluut geen oesters, hij walgde ervan en at hier bij haar toch maar mooi 4 op. We gingen op zoek naar de magie en het wezenlijke van dit restaurant. We lazen eerst maar eens de reviews voor ‘t Ailand. Ai ai! Die gaan werkelijk door de diepste dalen, dikke stroop in houten trechters maar evengoed dan ook soms weer over de hoogste heuvels, een compromis tussen de bezoekers lijkt onmogelijk. Een ding is zeker, eenmaal binnen is dit restaurant hoe dan ook een belevenis. Er heerst een hippie achtige sfeer van love and peace en het ruikt er passioneel naar… vis. Verwacht geen placemat, niet zo’n keurig zakje met daarin bestek en een strak gevouwen servet, verwacht sowieso geen gedekte tafels. Er zijn tafels te over, maar die staan vol met familiaire zaken, de boekhouding, de blauwe brieven her en der, het nog te strijken wasgoed, potjes en pannetjes, wafeldoeken en gebroken aardewerk. Een lust voor het oog van collega Henk Helmantel. Voor ons werd speciaal een tafel van een stilleven ontdaan en toen we over het peper en zout stelletje keken, zagen we zowaar het brede panorama van de Waddenzee met in de verte Schiermonnikoog. Alleen voor deze ambiance zou Michelin al 2 sterren uitdelen. We hadden het gevoel dat we met de familie mee mochten eten en mee mochten rijden in hun geblemde hippie campertje. Ditt voorrecht deed ons althans heel goed. Oesters, daar kwamen (we?) voor. Wil je ze rauw? Tineke week achteruit, haar lach versteende. Gegratineerd dan? En haar bekoorlijkheid keerde langzaam terug. We bestelden er elk 2. Ik kon het niet laten om ook 2 rauwe oesters als voorafje te nemen. De ‘creuses’ groot en vlezig en de smaak ongekend ziltig en romig. De witte wijn hemels. Een onmiskenbare erotiek maakte zich van mij meester. Na een tijdje ovengetrommel kwamen de gegratineerden op tafel. Overbakken met kaas, verse kruiden en een scheutje olijfolie. Bij Tineke gebeurde hetzelfde als bij Huub. Heerlijk! Ze is om voor oesters. Al met al een aanrader voor iedereen die culinair op zoek is naar de eenvoud van de hoogst mogelijk smaken.