Eetcafé Vidocq in Gouda

Gisteravond hebben wij een maaltijd afgehaald bij Eetcafé Vidocq in Gouda. En tja, wat zal ik zeggen…wij misten wel wat.

Het beklimmen van de trap in Vidocq is een belevenis op zich; met zijn smalle, uitgesleten traptreden waar talloze voetstappen zijn gezet. Het restaurant met zijn grote bar en de houten tafels en stoelen. De antieke spiegels, prenten uit vervlogen tijden, kaarslicht.

Het geroezemoes van mensen, het geluid van een lachend gezelschap een tafel verderop. De leuke en lieve dames van de bediening… Wij misten het bij iedere hap die we namen.

Mijn lief zat te smullen van de perfect gegaarde scampi en mijn carpaccio was een herinnering uit vervlogen tijden. Alle garnituren waren in bakjes bijgevoegd; de dressings heerlijk op smaak, knisperende sla, geroosterde pijnboompitjes en kaas. Het verse stokbrood en de kruidenboter maakten het compleet. De vier bakjes afgedekt met aluminiumfolie gingen ongeopend de oven in en 20 minuten later toverde ik 2 borden op de bijgeleverde Vidocq placemats. Een super saté zoals we die alleen kennen van Vidocq en een tournedos mooi rosé. Inclusief de aardappeltjes en heerlijke knapperige groenten hebben we gesmuld maar waren we ons zó bewust van het gemis van de charme van het uit eten gaan. Ik had één minpuntje; het was meer dan voldoende en het laatste hapje ging er echt niet meer in…