Het Smulhuis in Brunssum

We dachten, kom we gaan nog eens eten bij het smulhuis. We waren er al eens twee keer geweest in drie jaar tijd. Er was toen niks op aan te merken, gewoon normaal frietje met frikandel gepakt. Vandaag weer eens er heen, toch eens proberen die bamibal en zelfgemaakt LIMBURGS zuurvlees. Mijn partner had een frietje met en een frikandel, ik ging voor de uitdaging, Friet met limburgs zuurvlees en zelfgemaakte bamibal. We hebben het daar gegeten. Wat als eerste op viel was dat het wel lang duurde, maar goed, als je honger hebt duurt het misschien altijd te lang.
Uiteindelijke kwamen de borden met eten waarbij ik dubbel zoveel frieten had als mijn partner.
Zuurvlees apart in een kommetje en de mayo apart in een mini schaaltje. Limburgs zuurvlees viel gewoon tegen, het was niet vies, maar ook geen bijzonderheid. De rode wijn? Haalde je er gewoon uit en het subtiele zoetje van de stroop en peperkoek miste ik in zijn geheel. Mensen vinden dit misschien lekker en apart, maar dit heeft weinig met Limburgs zuurvlees te doen. Rode wijn mag in een runder stoofje, maar in zuurvlees heeft dit niks te zoeken. De bamibal dan, was goed gevuld, kwam ook stukjes vlees tegen, maar met de maggie mogen ze wel wat zuiniger zijn.
Mijn partner die tegenover mij zat, vroeg zelfs, nadat ik de eerste hap had genomen, zit daar maggi in? Waarop ik bevestigend knikte. Ik zelf had daar niet zo'n moeite mee, mede omdat ik altijd maggi op de bami doe. Voor de rest vond ik die bal vlak van smaak en klef en miste ik een beetje scherpte, niks bijzonders. Partner vond frikandel bij onze reguliere frituur lekkerder, dat kan, kwestie van smaak en leverancier.
Frieten zijn gewoon uit de kunst, lekker en knapperig en vooral heet.
Mayo was geen uitschieter, vind ik ook in de supermarkt.
Tafels mogen ook wat meer in de gaten worden gehouden, waren niet echt schoon.
Ik vond het ook aan de prijzige kant, heb daar ook geen moeite als het gehele plaatje klopt, maar dat was niet zo, helaas.