De Karpendonkse Hoeve in Eindhoven

Maandag 18 maart wezen eten, en tot alle spijt. Was liever niet gegaan.

Er was een gastchef overgekomen uit Japan. Prima, speciaal menu, speciale wijnen et cetera. Gastchef of niet, je bent een sterrenzaak en behoort dat niveau te behouden.

Avond begon goed, verrukkelijk aperitief gehad. Weinig informatie over de avond zelf gehad, wat een beetje jammer was. Werd niet uitgelegd of we überhaupt konden kiezen uit hoeveel gangen. Werden min of meer verplicht om de gehele 8 gangen (excl. amuse) te eten.

Kregen een hapje van de chef. Flan van gestoomd ei en dashi, noodles, kaviaar en ganzenlever. Op het menu stond iets heel anders, en aan de tafel naast ons werd ook uitgelegd dat er truffel bij zat - hetgeen niet te bekennen was.

Kregen daarna een saké te zien. Op de vraag of dat we die wilden proberen heb ik gezegd dat ik die wel wilde proeven, en mijn compagnon ook. Hij kon sowieso niet te veel drinken, want was met de auto. Meneer had me verkeerd verstaan, en schonk mijn hele glas vol. Achteraf wel omgewisseld voor een goed glas rode wijn, aangezien ik niet tevreden was met de saké.

Voorgerecht was een proeverij van verschillende japanse voorgerechten. Helaas waren de inktvis en het scheermesje erg taai, en het gehele palette was smaakloos. Dat de gastchef erg van gember hield, was zeer zeker te merken. Het geheel was zoutloos, en mistte gewoon de touch van een sterrenrestaurant. Hoe de borden opgemaakt waren, was toch ook niet echt van niveau.

Daarna kregen we sashimi. Grote verwachtingen van gehad, maar kon helaas weer de inktvis niet door mijn keel krijgen. Heel taai, en het geheel was weer smaakloos. Beetje jammer dat je bij zo'n goede vis als tarbot weer een blok gember in moet verstoppen.. Lauw/warm geschroeide coquille en nog een stukje vis, konden ze beter koud noemen.

Consommé van dashi en tonijn, met een grote gamba en wat paddestoelen. We kregen hierbij te horen dat deze soep heel bepalend was in Japan, of dat je kon koken of niet. Ik hoop dat de standaarden daar dan een heel stuk lager zijn, want het was voor ons een beetje smaakloos.

Op dit moment kregen we in de gaten dat mijn compagnon en ik niet zo gewaardeerd werden als gast. Althans, die indruk kregen we. Werd weinig naar ons gevraagd, weinig aandacht aan besteed. Meerdere malen gehad dat de gastheer naar ons toe wilde lopen, en toch omdraaide. Duurde lang voordat telkens aan onze volgende gang konden beginnen, en van een extra drankje tussendoor hoefde we ook niet op te rekenen.
Beetje treurig dat als je je daar tussen de vaste gasten begeeft, je het verliest met aandacht. Verscheidene tafels hebben met de baas van het restaurant gesproken, een kleine rondleiding in de keuken gehad, maar een klein gesprekje met ons ging er niet af.

Tussengerecht, rogvleugel met gekookte ui, paprika, soja saus, romeinse sla en meiraap. Beetje jammer van dit geheel. Cuisson van de rogvleugel was perfect. Alleen de rest verpestte het. Ui was nog niet eens beetgaar. Meiraap leek niet eens gegaard te zijn. Paprika was slap, romeinse sla lag er een beetje verlept bij. Saus was enigszinds oké, beetje zoutloos.

Tempura tomaat, gevuld met witte en zwarte bonen. Hierbij een pikante tomaten coulis. Tomaat slecht op smaak, jammer dat het zetmelige van de witte en zwarte bonen veels te erg naar boven kwamen. Pikante tomatencoulis was niet pikant, eerder smaakloos.

Hoofdgerecht, en vanaf hier had ik het min of meer gehad.
Toen we bij de vorige gang vroegen of dat we een bijpassend wijntje mochten bestellen bij het hoofdgerecht, werd die al min of meer meteen ingeschonken. Meneer probeerde in te schenken terwijl het andere glas er nog veels te dicht bij stond, en morstte op de tafel. Afijn, het hoofdgerecht kwam eraan, hetgeen waar we op gewacht hadden.
Één woord; KOUD. Dit kan niet!
Varkensvlees - koud. Kalfvlees - koud. Eendenborst - koud. Gegrilde groenten - koud, en de meeste nog niet eens een klein beetje gaar.
Zéér teleurgesteld, maar er werd meteen een nieuw hoofdgerecht voor me klaargemaakt.
Binnen 3 minuten had ik mijn hoofdgerecht, hetgeen dit keer niet koud, maar lauw was. Wel een gloeiend heet bord, erg jammer.

Voor het dessert kregen we nog een lauwwarme gang van rijst. Bolletje rijst, omwikkeld met nori, gevuld met champignons in ingekookte dashi. Op het menu stond daadwerkelijk japanse schorseneren. Nergens te bekennen. Rijst beetje aan de flauwe kant, gelukkig compenseerde de nori dat wel goed. Dit kon nog wel eens de beste gang zijn.

Tot nu toe is nog maar 1 keer gevraagd of dat alles naar wens was. En maar 2 keer of dat het gesmaakt had. Vaak werd alles uitgehaald zonder iets te zeggen.

Dessert. Zéér jammer. Werd al ingezet terwijl er nog niet eens bestek lag. Kan niet! Oplossing van de gastheer? Pakt gewoon twee koffie lepeltjes van de lege tafel langs ons.
Combinatie van niks. Vanille ijs dat niet naar vanille smaakt/ruikt, en waar de ijsschilfers in zitten. Geen Crème fraîche te bekennen, en ik weet niet wat er op het bord lag, maar het was zo plakkerig als kauwgom. Poeder van groene thee eroverheen gestrooid - geen groene thee in te bekennen.

Als afsluiter twee koppen koffie gepakt met friandises. Mochten we eerst zelf pakken, daarna werd tegen m'n compagnon gezegd toen hij zei dat de nougat hem wel lekker leek, dat hij het moest pakken.
Koffie op, de drap zat er nog in.

We wilden betalen. Geen enkele vergoeding of whatsoever gehad voor het koude hoofdgerecht. Toen mijn compagnon wilde betalen vroeg de gastheer of de pinpas er al in zat.
Met een zeer ontdaan gevoel naar buiten gestapt, en ik zet er ook geen stap meer binnen.

Kleine samenvatting;
Komen binnen, worden in een hoekje gestopt. Als je geen veel voorkomende gast bent, word je (bijna) niet behandelt als een gewaardeerde gast. Eten was slecht. En de service nog het meest jammere.

Erg jammer, Karpendonkse Hoeve. Als het zo moet, kun je beter geen gastchef over laten komen.

Hoogachtend,

Martin.