Martha-Zaras in Zandvoort

Toen wij nog een zaak hadden in Amsterdam kwamen we, zomer en winter, minstens om de week in Zandvoort. We hadden daar zo onze vaste stekjes om wat te eten, te drinken en te verpozen. Helaas kwam daar een einde aan toen de zaak failliet ging.
In één tentje waren we bijzonder geïnteresseerd. Zaras. Een Grieks eethuisje die wij op nagenoeg iedere trip naar Zandvoort bezochten om er een eenvoudige maar lekkere Gyrosschotel of iets dergelijks te eten.

We liepen eerst eens langs om te zien of we de eigenaar, Christos Zaras, konden ontdekken. Maar die zagen we niet. De tent was ook flink verbouwd, zo zagen wij bij een vluchtige blik naar binnen. Zou hij de tent verkocht hebben? Dat zou wel jammer zijn…

Even verderop in de straat dronken wij een biertje op het terras, maar op de terugweg trok ik de stoute schoenen aan en stapte naar binnen.

Ik herkende een gezicht van een man die destijds ook al bij hem in de bediening werkte en vroeg of Christos nog de eigenaar was. En dat was gelukkig nog het geval. Maar Christos was een maandje naar Griekenland met zijn familie.

De man, waarvan we toen en nu nog altijd niet de naam weten, herkende ons wel direct. En dat is toch wel bijzonder na een jaar of 6.

We kregen een rondleiding door de volledige verbouwde zaak en werden voorgesteld aan de broer van Christos die bij afwezigheid van Christos de zaak in het oog hield. En later zouden we er achter komen dat je dit zeker wel aan deze mannen over kunt laten.

De zaak was erg mooi geworden. Uiteraard veel Griekse elementen. De zaak was ook een stukje doorgetrokken en de keuken was naar achteren verplaatst. Het zag er erg gezellig uit. Veel meer als restaurant dan als het eethuisje van toen.

Na nog een lekkere strandwandeling te hebben gemaakt, een biertje te hebben gedronken bij een niet zo wereldse strandtent en nog wat gewinkeld te hebben kregen we honger van de zeelucht. Na een snelle overpeinzing besloten we om een hapje te gaan eten bij Zaras. Dat is ons destijds altijd wel goed bevallen, dus waarom nu niet?

Al snel bleek dat niet alleen het interieur meer veranderde in dat van een heus restaurant, maar ook het eten had een metamorfose ondergaan. Weliswaar stonden er nog exact dezelfde gerechten op de kaart en zelfs aan de prijs was in zeker 6 jaar nagenoeg niets verandert, maar de gerechten waren in kwaliteit met reuzenstappen vooruit gegaan. En ik denk dat de eer daarvoor zeker gaat naar de zeer sympathieke dame en haar hulpje in de keuken.

Voorheen kookte Christos, bijgestaan door één of twee assistenten in zowel de keuken alsook in de bediening, de gerechten zelf. En dat deed hij behoorlijk goed… maar niet zo goed als de dame die hij sedert 5 maanden, zo vernam ik van haar, in de keuken heeft staan.

Men had tegenwoordig zelfs een saladebar waar je de lekkerste dingen, inclusief de prijs, vandaan kon halen. Zoals een gewoonweg fantastische Griekse Aardappelsalade, heerlijke pepers.

Ikzelf had een Mixed Grill. En die was gewoonweg heerlijk. Al het vlees, en dat was behoorlijk wat, was op excellente wijze bereid. Heerlijk gekruid en stuk voor stuk supermals. Die rare ‘schnitzel’ die tussen de vleessoorten op het menu stond bleek een prachtig stuk lamsvlees te zijn. Ik kreeg het met moeite op. Maar omdat het allemaal zo lekker was, was het moeilijk om te stoppen met eten.

Mevrouw Veelkantie had een Bifteki schotel. Heerlijk lamsgehakt gevuld met feta. Daarbij ook nog wat Gyros en wat andere ingrediënten. En ook deze Bifteki was ronduit heerlijk van smaak en op een bijna volmaakte wijze bereid. En ook in dit geval was het dusdanig veel dat mevrouw Veelkantie het gerecht niet in z’n geheel op kreeg.

Dochter Veelkantie en haar vriendje namen een Gyros schotel. Ik zou in herhalingen vervallen als ik dit moest omschrijven. Met andere woorden… ook dat was voortreffelijk en een enorm portie!

Als afsluiter nam meneer Veelkantie nog een kopje cafeïnevrije koffie, mevrouw Veelkantie een gewoon bakkie met een glaasje Amaretto en voor de tortelduifjes bestelde ik een extra grote Banana royal. Met twee lepels. En die maakte de mevrouw in de keuken ‘Extra Special’ voor hen.

Al met al hebben we een geweldige avond gehad bij Zaras. We hebben werkelijk heerlijk gegeten. Het was reuze gezellig. We werden als vorsten bediend en aan het einde van de rit viel de rekening ons ontzettend mee (€ 84,00). Een betere afsluiting van een heerlijk dagje Zandvoort aan Zee hadden we ons niet kunnen bedenken.

Of het moet natuurlijk de prachtige adembenemende lucht zijn boven de Noordzee zijn waarop we getrakteerd werden op de terugweg naar de auto.