Samabe in Haarlem

Het Café Samabe pand en interieur zijn top; sfeervol en intiem, je voelt je er meteen op je gemak.

Het bedienend personeel is jong en welwillend, maar niet 100% ingewerkt.
Binnenkomende gasten worden niet allemaal op dezelfde manier verwelkomd, sommige gezelschappen worden netjes naar een tafel vergezeld, waarna jassen e.d. na aanname aan kapstokken worden gehangen door het personeel; andere stelletjes wordt luchtigjes een tafel gewezen en moeten maar zien wat ze met hun jassen doen.

Indonesisch eten is bekend om zijn diversiteit en speciaal de combinatie van bestelde gerechten is zeer van belang voor de totale smaak ervaring.
De juiste gerechten (hoofd- en bijgerechten) keuze blijft prioriteit.

De kaart van Samabe helpt hierbij niet echt;

1)de samengestelde rijsttafels laten we buiten beschouwing, met de geserveerde gerechten kunnen vele smaak combinaties gemaakt worden.

2)de specialiteiten en andere hoofdgerechten op het menu worden geserveerd met een (standaard) garnituur van rijst en groenten(?), Andere “bijgerechten” moeten bijbesteld worden.

3)op de keper beschouwd zijn deze bijgerechten dezelfde die in diverse combinaties minder of meer volledig bij de rijsttafels opgediend worden.

Nb1. Sambalan, diverse krupuk, rempejek en emping melinjo, serundeng, acar, kacang -, tempeh&tahu goreng etc. Horen altijd bij de maaltijd en zijn garnituur;
Nb2. Bijgerechten zijn “natte” en “droge”, warme en koude, gekookte, gestoomde en gewokte groenteschotels zoals gado-gado, sajurs (bv lodeh), uranium etc, ei-gerechten, (kleine) vlees-, vis- en gevogelte gerechten.

Onze hoofdgerechten Rendang en Sambal Goreng Tahu waren redelijk, de smaak van de bumbu niet helemaal doorgedrongen tot in de brokken rundvlees die nogal groot waren uitgevallen; de smaak van “santen” was voor mijn tafelgenote te overheersend in de Sambal Goreng Tahu.
Beiden vonden kwantiteit van het hoofdgerecht te groot.
Van de bijgerechten was de sajur lodeh uitstekend, evenals de satèh lam en de extra sambal, maar de nasi kuning was alleen… geel, jammer!

De bubur ijen als toetje was fantastisch, de toevoeging van het bolletje vanille roomijs een vondst.

Onze diner ervaring bij Samabe was teleurstellend, misschien door de te hoge verwachtingen die wijzelf hadden gevormd van het restaurant, gebaseerd op de lovende artikelen gelezen in lokale en regionale publicaties en natuurlijk op de diverse foodie sites op het internet.