Prikkelz in Eersel

Alweer zeven jaar geopend. Inmiddels is de eigen signature van Dirk Zwerts helemaal doorontwikkeld. Toevallig was er een vriend op bezoek dus ditmaal geboekt voor een lunch op donderdag met vijf personen.

We werden begeleid naar het romantisch ingerichte nisje, de tafel was keurig ingedekt en de wijntjes stonden al in de koeler, fijn. Als aperitief de huis champagne, de brut classic van Deutz die uitstekend beviel. De eerste amuse was een Zeeuwse platte op Russische wijze, met koude sabayon, spinazie en kaviaar. Heerlijk en super combinerend met de champagne, jammie.

De tweede amuse was geïnspireerd op een oud recept van de moeder van Dirk. Een keurige cilinder van delicate makreeltartaar gevuld met met piccalilly en afgewerkt met stukjes gerookte roomkaas. Verfijnd met hele frisse toets, mooi.

De derde amuse was afgeleid van een signature gerecht. Een hele mooie presentatie. Cilinder van rauwe tonijn met druppels kaffir lime, erop crème van kippenlever afgewerkt met een krokantje, ernaast een gel van mango in een kervelolie. Een mooie smakencombinatie, delicaat met exotische toets door de kaffir en mango.

Bram Klinge presenteerde keurig de eerste begeleider. Uit de Alsace de ‘Black Tie’ een blend van Pinot Gris en Riesling 2016, die het beste van de twee soorten naar boven brengt. Op het bord een hele strakke presentatie van langoustine bereidingen. Rechts een dikke zacht gebakken staart op een compote van venkel. In het midden een hoorntje van brikdeeg gevuld met tartaar gedipt in bieslook op een quenelle tartaar. Links een quenelle crème fraise afgewerkt met wat Anna Gold en takje dille, ertussendoor gesprenkeld vinaigrette van citroen. (Dirk noemt het porno, lol). Een ware delicatesse, van top producten en top bereidingen die mooi combineerde met de sappige wijn. (9,85)

Uit Sicilië een Colomba Platino 2011 van Duca di Salaparuta gemaakt van Inzolia, mooi goud geel, fris aroma met tonen van geel fruit, in de mond licht complex met wat spanning op de tong, speciaal. De chef presenteerde zelf het gerecht. Dikke plakken zacht gegaarde coquille op een bedje van witlof a la crème, afgewerkt met balsamico, paaltjes van groene appel, zwarte truffel en krokantjes van coquille. De delicate coquille kreeg met de witlof een stevige tegenhanger wat ik ietsje minder vond. De wijn was een schot in de roos. (9,3)

Voor bij het pièce Chateau Hyot 2013 uit de Castillon Côtes de Bordeaux gemaakt in een stevige Saint-Émilion stijl. Uit de keuken een klassieke presentatie. Centraal een borstfilet van Anjou duif met dunne plakken kastanje champignon (ingepakt in varkensdarm) op een bedje stoofvlees van de duif. Eromheen een krans van romige gort met (keurig verdeeld) drie cilindertjes zoetzure rode biet. Aan tafel afgewerkt met de eigen jus verrijkt met wat wijn. Het bestorven vlees had een prima cuisson, super zacht en was mooi hoog op smaak. De stevige wijn combineerde erg goed. (9,5)

Over naar een hele mooie Sauternes 2015 van chateau Laribotte, edelzoet met weelderig aroma. Uit de keuken een ultra strakke presentatie van een signature gerecht. Een lange driehoek van ganzenlever met erop een gelei van framboos, aan tafel afgewerkt met streepjes oude aceto balsamico. De lever had een hele verfijnde smaak die prima combineerde met de frisse framboos, Nog wat extra fruitigheid door de aceto wat het meer verteerbaar maakt. De wijn vulde het gerecht aan met zijn mooie aroma en ronde tonen, genieten. (9,75)

De dessertwijn was een Moscatel de Setubal van Dona Helena met in het aroma tonen van muskaat en rozijnen, rond in de mond met een licht stroperige afdronk. Uit de keuken een klassieker. Mille-feuille met ertussen dotjes hazelnoot praline en ernaast een quenelle vanilleroomijs. Prima uitgevoerd, wel behoorlijk zoet met mooie toets van hazelnoot. De wijn combineerde goed, werd wat frisser en tegelijk ook wat branderig in de afdronk. (9,4)

Als afsluiter nog een krachtige espresso in een mooi glaasje met ernaast een drietal erg lekkere friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd met in de hoofdrol Bram Klinge. Inmiddels al behoorlijk wat ervaring opgedaan, hele goede presentaties van wijnen en gerechten. Wijnen waren keurig geselecteerd, wel enkele aan de stevige kant. Chef Dirk Zwerts kwam met zijn kok enkele keren helpen met uitserveren en presenteren, leuk.

Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend, de heerlijke lever was van het huis waarvoor super bedankt.

Samengevat kunnen we stellen dat Dirk weer is gegroeid in zijn Frans klassieke stijl. Strakkere presentaties gecombineerd met de kunst van het weglaten. De focus komt dan helemaal op kwaliteit en daar ontbreekt het niet aan. Het was wederom een hele mooie beleving in een romantische sfeer met veel gezelligheid. Wat zijn we weer verwend, bedankt!

We hadden Dirk Zwerts nog een bezoek beloofd in de zomer. Onze vriendin was er nog nooit geweest dus geboekt met zijn drietjes voor een lunch op zondag. Na een kleine wandeling over het plein neergestreken op het terras, onder het luifel, waar het deze middag prima toeven was.
Een tafel was netjes voor drie personen ingedekt, de wijntjes stonden al in de koeler en het team was start klaar, fijn. Als aperitief de huis champagne van Deuz die uitstekend beviel. De stelling met kunstwerkjes voor de hapjes was inmiddels gereed en ik moet zeggen dat het er indrukwekkend uit zag. De hapjes zelf kende ik inmiddels maar ze smaakte er niet minder om. De bloemkool crème met gepofte rijst en mangosorbet was, met dit warme weer, mijn favoriet.

Het broodje wat al jaren in ontwikkeling is begint stilaan zijn hoogtepunt te naderen. Net uit de oven dus nog erg warm, heerlijk krokant, lekker luchtig van binnen en goed van smaak.

De eerste begeleider werd keurig op een relaxte wijze door Bram Klinge gepresenteerd. Een Riesling Brauneberger Juffer Kabinet Feinherb 2012 uit de Moezel van Schiffmann, in overleg met Roy Pelgrim (Cordial) geselecteerd, heerlijk! Uit de keuken een keurig gestapeld gerecht. Drie dikke plakken, subtiel gerookte Noorse zalm met erop noordzeekrab, grijze garnalen, plakjes van diverse zomergroentjes, oesterblad en een blaadje bloedzuring. Het geheel was bescheiden besprenkeld met een vinaigrette gemaakt van garnalen koppen. De kwaliteit van de gebruikte ingrediënten spat ervan af. Hele pure smaken die prima combineren en waarmee je ook naar hartenlust kon afwisselen. De wijn vulde het gerecht keurig aan met zijn heerlijke aroma en mooie ronde zuren. Een prima eerste ronde (9.5)

Voor bij de bouillabaisse (recept uit Marseille) was een wijn geselecteerd uit de cassis die men er ter plaatse standaard bij drinkt. De l’Instant blanc van Château Barbanau waarvan het aroma mij aan een elegante snoepjes rosé deed denken. Naast het gerecht bloeide hij helemaal op tot de perfecte begeleider. Heldere bouillon gemaakt van vissenkoppen uit de Noordzee met erin vongole, scheermessen, mosselen, een stuk krokant gebakken roodbaars en twee halve kriel aardappelen. Het geheel was afgewerkt met takjes dille, knapperig zeekraal en lamsoren met ernaast nog geroosterd sneetje brood in een pikante rouille. Hele pure, zuivere en verfijnde smaken. Een klassieker op zijn mooist, helemaal toppie. (9.7)

Voor bij het pièce was een hele mooie Haut Medoc 2011 geselecteerd van het huis Citran die netjes uit een korf werd geschonken. Heerlijk aroma met tonen van donker fruit en terroir, medium krachtig in de mond. Daar we alle drie de ribeye hadden laten vallen kregen we als alternatief zwezerik. Deze was door arroseren gegaard. Ernaast stukken kreeft, cantharellen met erop een quenelle peterseliepuree, aan tafel afgewerkt met de eigen jus die een subtiel zoetje had. De zwezerik was perfect gegaard, heerlijk zacht zonder dat hij glibberig was en de smaak was prima, deze werd nog delicater in combinatie met de kreeft. De peterselie zorgde voor een optimale koppeling naar de wijn (verrassend) die door het zoetje in de jus wat werd getemd in zijn tannines. Dit laat weer zien dat er zorgvuldig is voorgeproefd, complimenten. Hele tevreden gezichten aan tafel. (9.8)

Nu even een Chinees intermezzo met de matsutake die wij allen nog nooit gegeten hadden. Een heldere bouillon van matsutake gevuld met stuken matsutake, eigen gemaakte noedels, ringen van bosui, takje koriander en een viooltje. Geen wijntje ernaast om zo optimaal te kunnen genieten van de pure smaak van de matsutake. Deze leek wat op de oesterzwam, ietsje vleziger met een subtiel bittertje, origineel. Om in de sfeer te blijven werd er een slokje maca (Chinees drankje) na geserveerd, leuk. (9.5)

Over naar een hele mooie Sauternes 2011 van chateau Haut-Mayne, geconcentreerd edelzoet met weelderig aroma, wow. Op het bord een cracker met speculaas kruiden op een bedje van abrikozen confituur waarop een dikke plak terrine van ganzenlever. Het gerecht herkende we van vorige keer, ditmaal wat hoger op smaak en geëvolueerd naar een ware delicatesse waarbij de rijkere Sauternes naadloos aansloot, genieten! (9.8)

De dessertwijn was een Hongaarse Tokaji Aszú 2007 met drie Puttonyos. Mooi goud geel, in het aroma subtiele kruidigheid met hints van honing, in de mond complex met bescheiden suikers en een lange afdronk. Op een hoog wit bord een dikke plak parfait van nougatine in een soepje van passievrucht met erop partjes vers citrusfruit. De parfait was subtiel romig en zoet met lekkere krokantjes en stukjes hazelnoot, door de zuren van passie en citrus werd de smaakbeleving een stuk lichter. De smakencombinatie was keurig in balans met de heerlijke wijn. (9.3)

Als afsluiter nog een krachtige espresso in een klassiek kopje uit grootmoeders tijd met ernaast een drietal lekkere, klassieke friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd door Bram Klinge. Een talentvolle jongeman die met veel passie de begeleidende wijnen selecteert en presenteert. Zelfs ditmaal nog mooiere keuzes uit klassieke gebieden. Dirk kwam zo af en toe even helpen met uitserveren, leuk.

Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend, vijfgangen menu Extase €55,-, begeleidende wijnen €6,50, Champagne €8,95 en koffiearrangement €4,75. De exclusieve matsutake beleving was van het huis, waarvoor super bedankt.

Samengevat kunnen we stellen dat de weg die door Dirk is ingeslagen met zijn klassieke stijl van bereiden verrassend mooie resultaten oplevert. Dirk is een rasechte perfectionist, dat proef je terug in de uitgekiende smaakbalansen. De uitgelezen wijnen, van hoge kwaliteit, die zonder uitzondering naadloos aansloten en de hele gezellige bediening maakte deze middag tot een waar succes. Ik kan stellen mijn beste beleving bij Prikkelz tot nu toe.
Fijn te horen dat het lokale publiek de zaak ook steeds vaker weet te vinden met zijn toegankelijke stijl. Een aanrader voor de liefhebbers van de klassieke keuken, levensgenieters en wijnliefhebbers. Bedankt!

We hadden opgevangen dat er weer een en ander was veranderd, dus geboekt voor een lunch op vrijdag. Bij aankomst zwiepte de deur open met Bram in de deur opening in keurig driedelig kostuum. Bij binnenkomst proefden we een romantische huiskamersfeer. Zilveren kandelaars met brandende kaarsjes, een Perzisch tapijt op de grond, bloemstukjes, zilveren servet ringen met camee, zilveren klassieke couverts en een tweetal vitrine kastjes. Op de achtergrond Franse chansons. Het zal niet iedereens stijl zijn maar wij houden hier wel van.

Als aperitief is gezocht naar een betaalbare huis-champagne. Missie geslaagd, niks minder als de Deutz Brut Classic, die voor minder dan negen euro wordt aangeboden, keurig! Een kunstenares is ingeschakeld om serviesgoed voor de toppers van de amuses van de afgelopen vijf jaar te creëren, die voorlopig in het assortiment blijven.

We starten met likkepot met een soepstengel, die ikzelf net iets teveel naar lever vond smaken maar partner was er dol op.

Aan een prikker meloen met Tilburgse ham, waarbij de meloen een makaron was en hierdoor dus een aparte mondbeleving, leuk.

De artistieke presentatie voor het bloemkoolhapje was al gereed. Een met bloemkoolroosjes gedecoreerd potje met houten deksel waarin de bekende heerlijke bereidingen van luchtige crème van bloemkool, gepofte wilde rijst en sorbet van mango, heerlijk.

De parel van gevogeltelever met appel op een kletskopje is een echte klassieker. Gevolgd door het glaasje met aardappelpuree met bereiding van Hollandse garnalen, twee toppers.

Als eerste begeleider een Manzanilla sherry, de Papirusa van Lusteau die door Bram keurig werd gepresenteerd. Verfijnd, droog met subtiele ziltigheid. Op het bord een strakke presentatie van spartelverse handgesneden tartaar van zeebaars op een plakje rettich afgewerkt met gel van ponzu en smalle reepjes nori. Zeer delicaat waarnaast de wat uitbundige sherry de smaak versterkte, die zelf door de frisse ponzu mooier werd, prima.

Uit de Alsace een Riesling “Les Fossieles” 2013 van Domaine Mittnacht. Ernaast kabeljauw met erop stukjes kreeftenstaart en julienne van wortel en prei, aan tafel afgewerkt met een heerlijke saus van tarbot gemonteerd met de riesling. Relatief simpel, top bereidingen, puur en heel mooi op smaak waarnaast de wijn naadloos aansloot, klasse.

Een hele mooie klassieker van Louis Latour, een Beaune Greves premier cru 2011, wat een luxe, heerlijk! Op een mooie witte bord drie bereidingen van konijn, stukje van de bout, rug en nier met stukjes groene asperge en brunoise van zwarte truffel, aan tafel afgewerkt met een heerlijke truffel-paddenstoelensaus, opgemonterd met de Bourgogne. Wederom relatief simpel maar doeltreffend, genieten!

Ook voor het pièce was een klassieker geselecteerd. Een Haut Medoc 2010 van Chateau Cissac, zoals we hem graag drinken, met een mooie terroir. Op het bord het toppunt van simpelheid, een perfect gegaard stukje duivenborst, koolrolletje en een blini van mais. Ernaast nog een schaaltje met schorseneren a la crème. Aan tafel afgewerkt met een heerlijke saus. Deze was een beetje dun van textuur maar o zo mooi op smaak.

We blijven in Bordeaux met een Sauternes 2010 van chateau Montheils, verfijnd, edelzoet met weelderig aroma. Op het bord een cracker van five spices met abrikozen jam en een plakje terrine van eendenlever, ernaast een toefje gel van Sauternes. Een uitgekiende combinatie, complimenten.

Naar Italiaans edelzoet met de Ramandolo 2010 van Dario Coos gemaakt van zongedroogde Verduzzo Giallo, heerlijk. Op heel mooi porselein, van Pieter Stockmans, een strakke presentatie. Een cilinder mousse van chocolade met een crème, ernaast, op een koekcrumble, een quenelle ijs van grapefruit met erop een plakje gedroogde sinaasappel. Geadviseerd werd om de smaken te combineren. Erg lekker maar de heerlijke wijn viel naast de chocolade een beetje weg terwijl deze naast het ijs, heerlijk was.

Als afsluiter nog een krachtige Buscaglione espresso in een klassiek kopje met een drietal lekkere pralines.

Bediening is uitstekend en we zijn onder de indruk van deze Bram Klinge die net zijn 20e verjaardag heeft gevierd. Een talentvolle jongeman die met veel passie de begeleidende wijnen selecteert en presenteert. Hele mooie keuzes waardoor deze middag extra glans heeft gekregen. Ook leuk dat Danny van Herk (rechterhand van chef Dirk) helpt bij de amuses.

Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend, vijfgangen lunchmenu €47,50, begeleidende wijnen €6,50 en Champagne €8,95.

Dirk heeft het roer helemaal omgegooid en de inspiratiebron is de klassieke Franse keuken die ook zijn groot voorbeeld Cas Spijkers voerde. Mooie producten, perfecte cuissons, goede smaak combinaties en heerlijke sausen zijn de basis. Vooral de sauzen krijgen speciale aandacht, Fijn dat deze, goed gevuld, in de sauciere op tafel blijven staan, puur genot!

Kortom een aanrader voor de liefhebbers van de klassieke keuken, levensgenieters en wijnliefhebbers. Bedankt!

Dirk is een chef die zich maar blijft doorontwikkelen in verfijnde culinaire kookstijlen. Nu was het keukenteam onlangs aangevuld met Joost Bax een enthousiaste wildplukker. Wij waren weer benieuwd naar de stand van zaken.
Het was uitstekend terras weer en we streken neer onder het luifel. De wijnen stonden al gereed in een grote ijskoeler. Als aperitief een Rueda van Ida Nueva, geschonken uit een schenkmand, die iets voller en rijker was dan gewend, lekker. De eerste hapjes werden door Danny van Herk, het jonge talent van de toekomst, uitgeserveerd. De klassieker van gevogelte lever op een kletskoekje met fruitige gel, heerlijk. Ernaast iets nieuws, gepresenteerd in een struisvogelei, krokant van kippenhuid met een met tandoori mayonaise. Mooi hoog op smaak met een prima structuur.
Een stukje jeugdsentiment van Dirk en Joost die als kinderen in Renesse met mosselen krabben hebben gevangen. Op een stukje hout met touw, twee eetbare mosselschelpen met erop een gegaarde mossel. Ernaast de vangst. Een canneloni van karamel met een vulling van krab en yuzu. Mooie frisse start die overgaat in hartige krab met een prima textuur, jammie.
Bij de amuses ook altijd iets speels. Nu aan een waslijn aan een paperclip, Beef Jerky. Gedroogd vlees, mooi hoog op smaak met een zachte structuur, keurig.
Ook het brood had jeugdsentiment. Boven het openvuur gegaard en gerold op een tak, wel een duidelijk betere uitvoering als die ik zelf ken uit t verleden.
Het laatste hapje begint inmiddels ook een signature te worden. De luchtige crème van bloemkool met erop gepofte wilde rijst en eronder sorbet van mango. Heerlijk in smaak en textuur.

De eerste begeleider kwam uit de Loire, een Cheverny 2014 van domaine de Lery, mooi fris met ietsje romigheid van de Chardonnay. Op het bord een hele mooie presentatie. Een platte cilinder van rauwe makreel met verschillende structuren van zeegroenten, spirulina en peer, afgewerkt met bloemen. Een combinatie van mooie delicate en meer uitgesproken smaken. Zo waren de gedroogde en geschoeide wieren een echte smaakbom.

Uit de Languedoc een Picpoul de Pinet 2013 van Domaine Gaujal de Saint bon, de lichtste wijn tot nu toe met elegante fruitigheid en subtiele mineraliteit. In een schaaltje een mooi stuk gegaarde en licht gepekelde kabeljauw, erop een pijnboompitten risotto, oester en gebakken krieltjes, aan tafel afgewerkt met een luchtige Hollandaise. Hier liet de wijn zien dat ie zich al een kameleon aanpaste aan de gerechten. De oester en de mint in de risotto hadden beide een hele positieve invloed. De frisheid van de wijn vulde het gerecht keurig aan, prima.

Dat ze in Nederland ook heerlijke wijnen kunnen maken, die niet alleen dun zijn met mooie zuren, blijkt wel met deze Solaris 2010 op holt van Achterhoekse Oorsprong. Mooi aroma met tonen van tropisch fruit, vol en complex in de mond met een elegante afdronk, heerlijk. Ernaast een gerecht met Spaanse invloeden. Rode poon in een dun jasje van inktvis op een bedje van witte bonen in tomatensaus. Verder nog pikante groene tomatensalade en stukken gegaarde inktvis. Het geheel was afgewerkt met een cressjes assortiment. Een verrassend mooie smaakbalans die prima combineerde met de heerlijke wijn, genieten weer.

We schakelde over op rood met een Ventoux 2009 Cuvée Prestige van Berard Père & Fils, mooie rijpe wijn in een typische Rhône stijl. Uit de keuken een gerecht dat voor ons iets is aangepast. De ossenhaas is vervangen door langzaam gegaard en gelakte varkenswang. Verder kalfstong, fondant aardappel en een groene zalf waarin wildplukingrediënten verwerkt zijn. Aan tafel afgewerkt met een “moussaka” saus. Beide uitvoeringen van het vlees zijn top en mooi op smaak, de groene zalf was verrassend lekker en heel speciaal. De moussaka saus ondersteunde de pure smaken van het vlees. De wijn was een keurige begeleider.

Nu een lang gerijpte Amoroso Sherry van El Maestro Sierra, mooi amber kleur met in het aroma tonen van gedroogd fruit, vol in de mond met een subtiel zoetje. De chef presenteerde zelf zijn Tiramisu van ganzenlever. Smeuïge lever op een bedje van subtiel gekruide uitjes afgewerkt met kruim van krokante koek en cacaopoeder. Dit was genieten en met stip de lekkerste Tiramisu ooit gegeten. De wijn combineerde erg goed met het aroma wel ontstond er later in de mond wat branderigheid van de alcohol.

Er verscheen een speciale creatie van metaaldraad in de vorm van een boom met hieraan stukjes zure mat met rode peper om de mond te neutraliseren, leuk.

De dessertwijn was een versterkte Mocatell uit de Piorat van Rottellan Torra met in het aroma een toets van abrikoos. Ernaast een mooie presentatie. Links een biscuit met cremeux van yoghurt en witte chocolade erop toefjes crème van vanille, gel van appel, fondant biscuitjes en takjes van bronzen venkel. Rechts een sorbetijs van groene appel op koekcrumble. Als laatst kwam de dirk chef een perfecte uitvoering van zijn soufflé uitserveren. Mooie smaken niet te zwaar met aangename fruitigheid waarbij de wijn keurig aansloot.

Als afsluiter een krachtige espresso in een fleurig kopje met ernaast een viertal mooie maar vooral lekkere friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd. Met de jonge maître Bram Kinge in de hoofdrol, duidelijke presentaties van wijnen die voornamelijk samen met de chef geselecteerd en in het veld gevonden zijn. Vooral de Nederlandse wijn was een goede vondst. Ondersteuning door het gehele keukenteam bij het presenteren van de gerechten, leuk. We zijn weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend. Menu “Energiek” €45,-, begeleidende wijnen €6,50 per glas, koffiearrangement €4,- en aperitief was van het huis, bedankt!

Ook nu weer een menu in een andere stijl waarbij de klassieke smaken en bereidingen meer op de voorgrond staan. Maar altijd met de Prikkelz toets. Samengevat was t een topbeleving en een aanrader voor levensgenieters en liefhebbers van culinaire avontuur.

Dat de trein geen zekerheidje is werd deze middag weer eens bewezen, ruim een half uur vertraging vanwege een “defect”. De rest van de reis liep voorspoedig. En een hartelijk welkom door de jong maître (Bram Klinge) maakt het allemaal weer goed. We mochten een tafel uitzoeken, het werd er een aan het raam in de hoek.
Als aperitief een cava, een Recaredo gran reserva 2008, licht mousse, mooi rijp aroma, in de mond mooie zuren met een subtiele karameltoets. Ernaast het borrel garnituur, met op stokjes krokante nachtvlinders op een crème van gerookte bacon. In een flesje krokante spaghetti stengels met ernaast een pastasaus als dip. En een krokante cornetto gevuld met met met een crème van kaas, witlof en ham. Een goede start.

Een stelling werd geplaatst met hierin nog een viertal hapjes. Een luchtige crème met gepofte wilde rijst, de bekende parel van lever van gevogelte, een soort van nasibal en een kaaskoekje. De eerste twee maakte waren het lekkerst.

Tijd voor de amuses. Een dashi bouillon met shiitake, pasta en groene boontjes, lekker subtiel.

De tweede zat in een dessertwijn glaasje. Dit was gevuld met een crème van bloemkool gekruid met ras el hanout, erin stukjes langoustine, erop een frisse crème van Hollandaise en afgewerkt met bieslook en aardappelkrokant. Een hele mooie smakencombinatie en een prima textuur.

Het huisgemaakte broodje is inmiddels geëvalueerd naar een Brabants mik met ernaast luchtig geklopte roomboter. De smaak zit tussen wit brood en brioche in en word versterkt door de zout kristallen, lekker.

De eerste begeleider werd uitvoerig gepresenteerd door de enthousiaste maître. Een Gruner Vetliner Pletzengraben 2013 van Dockner Tom, uitbundig aroma met bloemen tonen, rond en rijk in de mond. Ernaast een mooie presentatie uitgeserveerd door twee koks, leuk. Gegrilde coquille met BBQ toets in een soepje van pompoen, met erop frisse rauwkost met zalm eitjes, een oesterblad en takje peterselie. Een heerlijk licht gerecht met veel smaakjes waarbij de wijn uitstekend aansloot, mijn favoriet van de middag.

We schakelen over naar een krachtige rijke Zuid Afrikaanse Chardonnay 2013 van Iona. Uit de keuken een voor Dirk (chef) ongekend “rijk” gerecht. Als basis een soepje met oerwortel structuren met erop een plak eendenlever, afgewerkt met een mooi stuk van de kreeftenstaart en geschaafde truffel. Mooie smaken waar we beide favoriet van zijn, die prima combineerden en werden ondersteund door de fruit tonen van de wijn. Een decadente ronde.

Een klassieker kwam op tafel, uit de Graves een droge witte 2012 van het huis L' Hospital met iets rijpere stijl. U de keuken een relatief simpel ogend gerecht. Als basis een mousseline van aardappel op smaak gebracht met Epoisses, ernaast een stukje artisjok en erop een keurig gegaarde doradefilet afgewerkt met enoki paddenstoelen en een schuim van kruidnagel. Zelf vond ik het gerecht een mooie smaakbalans hebben met enkele verrassende toetsen (Epoisses en kruidnagel). Tafelgenoot vond de kruidnagel iets te dominant aanwezig. In ieder geval een gerecht dat aansluit bij het seizoen.

Voor bij het hoofdgerecht een biologisch gemaakte Chianti Colli Fiorentini van La Spinosa. Aangenaam rood fruit met subtiele kruidigheid en een elegante afdronk. Uit de keuken een mooi stuk keurig gegaarde hertenrug met compote van rode ui en aardappel structuren, aan tafel afgewerkt met een “five spices” saus waarin we de speculaas kruiden herkende. Tafelgenoot vond de saus ietsje te zoet, zelf vond ik het goed kunnen in deze tijd van het jaar. De wijn was wederom keurig geselecteerd.

Een speciale dessertwijn werd gepresenteerd. Uit Spanje de Carnataxa D'Emporda, een versterkte wijn gemaakt van de rode Grenache. Amberkleurig met in het aroma tonen van sinaasappel en honing, rijk maar niet te zoet in de mond. Uit de keuken pure chocolade structuren, taart, sponge cake en kruim, met een quenelle ijs van yuzu. De taart was afgewerkt met vergulde krokantjes en een in whisky gedrenkt schaafsel. Goede smaken en een prima textuur, de wijn completeerde het geheel.

De friandises stonden de hele middag al opgesteld naast de ingang. We mochten even meekomen om te kiezen, grappig. Ernaast kwam er nog een krachtige espresso.

Bediening werd grotendeels verzorgd door de Jonge maar o zo enthousiaste maître. We werden echt in de watten gelegd. Ondersteuning was er vanuit de keuken, verschillende koks presenteerde de gerechten, leuk. De wijnen waren overigens zorgvuldig geselecteerd, hiervoor zijn Dirk Zwerts de chef samen met de leveranciers verantwoordelijk. Neemt niet weg dat Bram er echt werk van maakt om ze op een leuke wijze te presenteren.

Prijs-kwaliteitsverhouding is zeer goed tot uitstekend. Menu “Energiek” €42,50, begeleidende wijnen kosten €6,50 per glas, aperitief en koffiearrangement waren van het huis, bedankt!.

De keuken van Dirk is sinds vorig bezoek uitgebreid en hij wordt nu ondersteund door een crew van zes jong koks die afwisselend aanwezig zijn. De keuken blijft in ontwikkeling en we hebben weer een heerlijke middag mogen beleven. Een aanrader voor de levensgenieters en liefhebbers van de culinaire keuken.

Het was al weer twee jaar geleden dat wel onze favoriet in Eersel bezocht hebben, de hoogste tijd voor een vervolgbezoek. We hadden geboekt voor een lunch op vrijdag.
Het was mooi weer en we streken neer op het terras aan een tafel onder het luifel. Kleine minpuntjes zijn dat er wel redelijk veel verkeer door de staat rijdt waaronder vrachtwagens en dat er af en toe een voetganger over het terras liep.

Er werd een champagne van het huis aangeboden, leuk. Het was een Les Murgiers extra brut 2007 van het huis Francis Boulard. Een Blanc de Noir met gouden kleur en fijne mousse, een rijpe stijl nog hoog in zijn zuren, mooi.
Doordat Nederland deze avond moest voetballen trapte we af in stijl. Oranje kleurige kroepoek van tapioca deeg met een luchtige aioli dip, een aangename start. Gevolgd door een kwartet amuses geplaatst in de volgorde van eten. De eerste maakte al meteen indruk en was opgebouwd uit verschillende lagen. Als basis fijn gemalen bloemkool, hierop een crème van abrikoos, luchtige mousse van bloemkool en afgewerkt met een laag krokant van oa. gepofte wilde rijst. Hele mooie smaken en fijne structuren, en echte beleving.
De tweede was een oude bekende die nog verder geperfectioneerd was. De kogel van gevogelte lever met toefje gel van groene appel op een kletskopje. Heerlijk met mooie smaak overgangen, de kletskop blijft tot het eind knisperen tussen de tanden, erg goed.
De derde was een cakeje van zwarte olijf met hierop Turkse kaas en een makaron van zwarte olijf, iets minder indrukwekkend maar keurig uitgevoerd.
Als laatste een in het zuur gemarineerd stukje watermeloen met hierin wat amandelschaafsel, lekker sappig en verfrissend.

We gaan gewoon verder met amuses met een grappige maar perfectionistische presentatie. Een rolletje maatjes haring met een toefje mayonaise en cressje gepresenteerd op een (tent) haring. Dit smaakte naar meer, jammie.

De amuse die hierna verscheen was erg origineel. Een krokantje schijfje met een plakje aardbei en hierop onder een dun dekentje van transparante frisse gelei, blokjes verse sardine. Het geheel was afgewerkt met een krul dungesneden bieslook. Een delicate smakencombinatie met de aardbei in de hoofdrol, genieten!

Alsof het niet op kon kwam er nog een uit de kluiten gewassen amuse. Een op lage temperatuur (45gr.) gegaard blokje zalm met ernaast verschillende asperge structuren, forel eitjes, toefjes mayonaise, takje dille, sappig blaadje, dubbel gedopte tuinboontjes en afgewerkt met een bronskleurig krokantje. De zalm was nog een beetje rauw en had een hele milde smaak. In het garnituur vele mooie pure smaken waarmee je naar hartenlust kon afwisselen. De champagne was hierbij een hele mooie aanvulling met zijn zuren, genieten!

De eerste Begeleider was een riesling 2013 uit de Pfalz, de ”Buntsandstein” van het huis Pfluger uitgevoerd in een elegante stijl “Trocken” tegen “Feinherb” aan. Een in eigen huis ontwikkelde broodje werd uitgeserveerd. Onder een stolp, op een rood glazen bord met hoge voet. Een broodje met weinig calorieën dat tussen een wit broodje en een brioche in zit met een licht krokante korst. Ernaast in een bakje een gezouten luchtige roomboter. Een goede combinatie en een geslaagde missie van de chef.
Het voorgerecht is een kleurrijke presentatie van een luxe salade. Opgebouwd uit mooie individueel bereide seizoensgroenten met assortiment smaakvolle cressjes, forel eitjes, toefjes mayonaise met ernaast een mooi stukje kort gegrilde tonijn. Hele delicate pure smaakjes. De elegante wijn completeerde het gerecht met zijn mooie aroma en fijne zuren, keurig.

De tweede begeleider kwam uit de Savoie, een Chardonnay van Carrel Eugene & Fils, in een hele elegante stijl, fris met een tikkeltje mineraliteit en een subtiel bittertje in de afdronk. Uit de keuken een keurige presentatie opgebouwd rond een sappig stukje schol op een bedje crème van pompoen.
Hierop dun gesneden veters van knolraap en speciale rode biet. Verder nog wat schijfjes van biet, blaadjes peterselie, een schuim van ijzerkruid, het geheel was afgewerkt met zeste van citroen. Een keurige balans tussen de milde vis en de subtiele smaken van de groenten. Wat een verfijning. De wijn sloot goed aan bij het smakenpalet, een mooie ronde.

We schakelden over op rood 2012 biodynamisch gemaakt van Grenache, Syrah en Mourvèdre van Domaine Gabaron uit de Faugères. In de grote kelk een mooie donkere kleur met een aroma vol donker fruit met aangename kruidigheid en een zachte fruitige afdronk. Ernaast langzaam op lage temperatuur (62gr) gegaarde, getrancheerde eendenborst met ernaast een krokantje in de vorm van een eendje, grappig. Verder een gepoft cherrytomaatje, reepje aubergine keurig op smaak, reepje gegaarde rode paprika, blaadje artisjok, takje met groene blaadjes aan tafel afgewerkt met een frisse met limoen aangezuurde eigen jus. De eend was helemaal egaal gegaard en erg mals, keurig! Zijn jasje vond ik wat te taai. Aan het garnituur was veel aandacht besteed, dat kon je proeven. De wijn was een fijne begeleider met zijn heerlijke kruidigheid en fijne zuren completeerde hij het gerecht.

We bleven in Frankrijk met het zoete wit gemaakt van Gros en Petit Manseng van het huis Lapeyere uit de Jurançon. In het aroma tonen van perzik en een hint van honing, in de mond niet te zoet met een zachte afdronk, erg lekker. Uit de keuken een keurige cilinder van eendenlever gerold en een mengsel van thee, koffie en anijs, apart. Erop een brunoise van appel en ernaast structuren van biet en een kleine quenelle ijs. De specerijen geven de lever wat extra complextijd en de bieten structuren zorgden voor voldoende afwisseling. De wijn was keurig gekozen en sloot naadloos aan, een smaakvolle ronde weer.

De dessertwijn was een Auslese van het huis San Bastian uit de Reinhessen, aangenaam met mooie zoet zuur balans. Uit de keuken een mooie presentatie, op een cakeje aangemaakt met crème van witte chocolade met hierop een frisse abrikozenbereiding, sappige witte halve kogels met toefje zalf van witte chocoladen en makaron, afgewerkt met een quenelle ijs, zwarte kletskop en blaadjes die naar citrus smaken. Mooie smaken, niet verrassend maar wel smaakvol met goede structuren, de wijn was een fijne begeleider.

Als afsluiter nog een krachtige espresso met drietal mooie friandises.

Bediening is geheel verzorgd door Marijn Mulders die als sommelier zichtbaar gegroeid is. Keurige presentatie van de wijnen maar ook goede keuzes in een elegante stijl. Een selectie uit originele gebieden van Frankrijk en Duitsland. De wijnen sluiten goed tot zeer goed aan bij de gerechten. De gerechten werden keurig toegelicht met kennis van zaken. Er waren slechts twee tafels bezet waardoor het eigenlijk overbodig is te schrijven dat het gesmeerd liep .
Prijs-kwaliteitverhouding is zeer goed tot uitstekend. Het bonnetje heb ik helaas niet meegenomen maar heb met €140,- afgerekend en dit was inclusief een goede tip. Partner heeft geen wijn gedronken en heeft gepast voor de laatste twee gangen.

Dirk Zwerts heeft met zijn enorme passie en creativiteit een volwassen originele eigen signatuur ontwikkeld. De nadruk ligt op verteerbaarheid, mooie pure smaken en uitstekende cuissons. Vooral de groentebereidingen krijgen een belangrijke plaats op het bord, iets wat (nog?) niet helemaal aansluit bij mijn persoonlijke voorkeur. Wel dwingen deze geperfectioneerde bereidingen, die de mooie smaken van de producten benadrukken, respect af. De gerechten zijn iets complexer en completer geworden wat ik kan waarderen. Presentatie is sterk en er is nog wel eens plaats voor speelse accenten, leuk.
Een echte aanrader voor de liefhebber van verfijnde gerechten met pure smaken.

Weer gereserveerd voor een lunch bij Prikkelz. Waarom wederom Prikkelz? Ik had aangegeven dat de chef een seintje mocht geven als er weer serieuze progressie is geboekt. Dit seintje kwam onverwacht snel na de zomervakantie. Het team van Prikkelz was naar Spanje geweest en had hier inspiratie opgedaan bij zaken op wereldniveau. Mugaritz is eigenlijk de grootste inspiratie bron voor de nieuwe stijl van Prikkelz. De gerechten zijn een stuk kleiner van formaat maar je krijgt er nu ongeveer twee keer zoveel dan normaal. Gerechten worden met minder verschillende ingrediënten opgebouwd en er is meer rekening gehouden met de smaak opbouw in het menu. Daar ik zelf Bourgondisch ben ingesteld vond ik deze verandering best spannend.
De menu’s hebben namen gekregen, Content is de eenvoudigste en de meer uitgebreide dragen de namen Energiek en Extase. Content bestaat uit ongeveer 6 kleine gerechten die royaal met amuses worden ingeleid. De begeleidende wijnen gaan per twee gangen wat de keuze voor de sommelier iets moeilijker maakt.

We hebben afgesproken rond 12:00u en het was een mooie zomerse dag. We gingen met de fiets en namen de toeristische route door het bos en langs de heide. Na de mooie tocht kwamen we aan op de markt. Een tafeltje op het terras in de schaduw onder de luifel was voor ons ingedekt. Niet met fijn linnen maar eenvoudig met linnen servetten en een uitgebreid glasservies. Een mooie koperen koeler was reeds gevuld met een viertal wijnen de we deze middag zouden drinken. De chef kwam even kennis maken en verdween weer snel naar de keuken, leuk.

De nieuwe maître-sommelier Marijn Mulders presenteerde het aperitief. Een champagne van het huis Moutard, een brut Grande Cuvée gemaakt van 100% Pinot Noir. Een elegante aroma met soepele afdronk. Een houten stelling met een zestal krokante hapjes kwam op tafel. Een kaaskoekje bereid met vier kazen, kroepoek van tapioca met inktvis, kroepoek van rijst met nori en druppels wasabi. Koekje van brickdeeg met mint pistache en kruidenkaas, bolletje gevuld met warme chorizo en een kussentje met pinda. Zelf vond ik de kroepoek en brickdeeg amuses het lekkerst.
Hierna kwamen twee mooie zachte amuses, gepresenteerd onder een stolp gevuld met houtskoolrook. Een blokje amandelcrème op een krokantje en een ring van zalmcrème op krokantje beide erg smaakvol met een typische rooksmaak, leuk bedacht.
Nu kwam de chef met een amuse op een stenen paaltje, een bolletje lever met een jasje van kers op een rond krokantje, erg lekker weer en de mond was inmiddels mooi op smaak.
Het broodgarnituur werd uitgeserveerd, we kregen ieder een mooie punt zuurdesembrood, grappig dat er ook een bloempotje met jonge plantenscheuten bij stond om wat extra smaak toe te voegen.

De eerste begeleider was een Spaanse witte met de naam, the flower and the bee uit de Ribeiro streek gemaakt van een inheemse druivensoort, mooie florale tonen en in de mond aangenaam fruitig met een elegante afdronk, erg lekker. Het eerste gerecht was een verrassend kleine, op een bedje van mousseline van doperwt, blokjes van rauwe zwaardvis, die met de brander zijn geschroeid, bedekt met dunne schijfjes radijs en afgewerkt met verschillende cressejes. Erg delicate smaken die prima combineren met de wijn, dat is pas echt licht beginnen.

Het tweede gerecht is een stukje heek filet met hierop wat miso, sap van citrusfruit en verschillende bereidingen van wortel. Het gerecht wordt aan tafel door de chef afgewerkt met een scheutje dennenolie. Een verrassende goede combinatie van heerlijke smaken waarbij de wijn excellent past. De smaken lijken elkaar aan te vullen, een gerecht dat helemaal klopt, een echte topper en het lekkerste gerecht dat ik bij Prikkelz tot nu toe geproefd heb.

Een nieuwe wijn werd gepresenteerd, we kennen hem nog van Michael Daals, die een van de sommeliers is die hem heeft geselecteerd. Riesling Trittenheimer Steillage, Sommeliers selection 2011 van Bernard Eifel uit de Mosel. Een spätlese trocken waarvan de druiven zijn geplukt van 70-80 jaar oude stokken die op de steile hellingen langs de rivier groeien, mooie neus en mooie fruittonen in de mond, erg lekker. De chef presenteerde kalfsvlees dat langzaam was gegaard in kalfsbouillon met spartelverse baby ansjovissjes, sjalot in kleine blokjes, aardappel krokant en lavas. Het geheel werd aan tafel afgewerkt met wat geraspt Himalaya zout. Het vlees lijkt op dat van vitello tonato en de glibberige ansjovissjes geven een fijn mondgevoel en mooie smaaknuance, het garnituur zorgde voor aangename afwisseling. De wijn was wederom een prima keuze, deze maakte het gerecht af.

Het tweede gerecht bij deze wijn was opgebouwd rond pikante rivierkreeftjes met ernaast een gepocheerd ei, afgewerkt met schijfjes rettich, gepofte rijst, krokant van filodeeg en blaadjes van de Oost-Indische kers. Een erg goede combinatie van smaken weer en opvallend was dat de wijn geen enkele moeite had met het eigeel waaruit blijkt dat het een echte topper is.

De volgende begeleider was Rosé uit Italië gemaakt van Montepulciano d'Abruzzo van het huis Vigna Corvino uit Contesa. Mooie diepe kleur, lekker sappig en een subtiel bittertje in de afdronk. De chef presenteerde een mooi stuk langzaam gegaarde harder met hierop gefrituurde mosselen in krokant jasje en paksoi met een byte, ernaast nog een quenelle puree van bloemkool en een jus van paksoi bouillon. De vis is hoog op smaak en super lekker zo ook de mosselen met de krokante jas. Het garnituur was er erg heerlijk bij en de wijn combineerde goed, maar mijn voorkeur gaat uit naar de geweldige riesling die minder hoog op smaak was. Het was weer smullen.

Voor we overgingen op vlees kwam er een bereiding om de mond te neutraliseren. Sap van galiameloen, kleine ontvelde druifjes, stukjes spek en druppels crème van karnemelk. Een grappig gerecht, leuk.

Over naar Rood van het zuid Franse domein Mont D’Hortus Cuvée des 4 Saisons Rouge gemaakt van Grenache, Syrah en Merlot, die een beetje was terug gekoeld. Aangenaam rood fruit met prettige afdronk niet te zwaar. Uit de keuken krokant gebakken zwezerik met verschillende knolselderij bereidingen gekruid met kaneel. Hoe simpel kan t zijn. De zwezerik is hartig en mooi gaar zonder glibberige mondbeleving, de knolselderij bereidingen hadden een smaak die hier prima bij aansloot, de kaneel maakte het smakenpalet af. De wijn vond ik net iets te hoog van smaak voor het garnituur. De rosé zou beter gepast hebben maar verder niets dan lof voor het gerecht dat verrassend lekker was.

Het hoofdgerecht was varkenshaas, twee langzaam gegaarde stukken die nog lekker sappig waren waarop een schijfje spek en wat krokant gepofte spek met er naast een blokje griesmeel waarop witte kool en rucola. De saus werd in een kannetje uitgeserveerd en je kon naar hartenlust bijschenken. De saus was er een die ik nog niet kende, gemaakt van kruidenkaas, romig en zacht, super lekker bij de varkenshaas. De wijn was ditmaal wel een uitstekende begeleider die de rijke smaken prima ondersteunde.

We zijn al weer toe aan het dessert, de sommelier heeft hierbij een bijzondere wijn geselecteerd, PX van Miguel Martin die als versterkte wijn en niet als de veel voorkomende sherry wordt verhandeld. Vergelijkingen met de sherry zijn er wel maar deze wijn is veel lichter en verfijnder in neus en mond. De chef presenteerde hierbij chocolade met passievrucht. De passievrucht bereidingen hadden echt een hoge zuurgraad die door de chocolade werd verzacht, samen eten dus. De wijn paste er weer prima bij een uitstekende keuze.

Als afsluiter nog een lekkere espresso waarbij de kist met verschillende friandises die ons nog even lieten dagdromen over deze fijne beleving.

Bediening werd grotendeels verzorgd door Marijn Mulders de nieuwe aanwinst. Hij heeft een hele rustige uitstraling en is een echte verwenner. Hij houdt de zaak goed onder controle, en alles werd naar wens aan- of bijgevuld. Kennis van de geschonken wijnen is ruim aanwezig en presentatie van de wijnen is uitvoerig, een goede aanwinst voor Prikkelz.
Nieuw is dat de koks het eten komen inzetten en wie weet nu beter wat er op het bord ligt als de kok zelf, een goede keuze.
De aanpassing in stijl is voor mij persoonlijk een stap opzij. Het is natuurlijk wel moeilijker om met minder smaken toch een compleet gerecht met verrassende smaken op tafel te zetten en hierin is zeker winst geboekt. De smaak opbouw van het menu heb ik als positief ervaren hoewel de wijnen in opbouw iets sneller gingen als het eten. Het blijft boeiend om de keuken van Prikkelz te blijven volgen. Wij zijn er nu vier maal geweest en telkens is het weer een hele nieuwe beleving. Het is ook verrassend om te zien hoe het niveau van de keuken in slechts 18 maanden al is gegroeid. Smaakbeleving is het belangrijkste voor het team en hier wordt dan ook alle energie ingestoken. Petje af voor het hard werkende team, wij blijven fan.

Helaas werkte het weer niet mee dus moesten we ditmaal met de auto naar Eersel. We waren mooi op tijd en werden ontvangen door een leuke spontane jonge dame die we voor het eerst zagen. Dirk Zwerts de chef kwam ook even goede dag zeggen, leuk hoor. Sommelier Matjan van de Ven was afwezig vandaag, helaas door ziekte geveld. Zijn vervanger was niemand minder dan Martijn Verkerk die in 2010 tot sommelier van het jaar is verkozen. Martijn heeft tegenwoordig een wijnhandel (Smaragdwijnen) en is leverancier voor oa. Prikkelz.
We kregen een tafel centraal in het restaurant. Een glaasje sap (appel, kiwi en brandnetel) werd gepresenteerd om de smaak papillen te stimuleren, grappig. Het kiezen van de kaart is eenvoudig, er zijn namelijk geen a la carte gerechten. Je kunt het aantal gangen kiezen en je wensen opgeven. Het menu wordt iedere twee weken in zijn geheel vernieuwd wat ik erg knap vind.
Als aperitief werd een 1er Cru champagne aangeboden van het huis Pierre Gimonnet, gemaakt van 100% chardonnay die deels op de kalk rijke grand cru hellingen bij Epernay groeien. Een champagne met heerlijk aroma en elegante afdronk. Hierbij worden de borrel hapjes uitgeserveerd, kaaskoekjes, bladerdeeg stengels met sesam en een grote koek waarin maanzaad verwerkt is en waarbij een tube roomkaas zit om de koek naar wens op smaak te brengen. Een aangename start.

Vervolgens worden een vijftal amuses uitgeserveerd, op natuurstenen blokken met verschillende afmetingen. Op een hoog slank blokje een have kogel mousse van pandanrijst op een krokantje, erg lekker. Op het liggend blokje een kroketje van lamsvlees, goed. Op een groot blok liggen nog een drietal prima hapjes. Bolletje meloen omwikkeld met ham, gevogelte paté met asperges en een erwten mousse met ansjovis. Het ziet er allemaal tot in de puntjes verzorgt uit en de smaken zijn erg afwisselend.

Alsof onze mond nog niet voldoende is opgewarmd komt er nog een tweede ronde amuses. Op een leiplaat een stukje bleekselderij, ei met takje peterselie en radijs, paprika gevuld met filet americain, krokantje met witte bonen mousse en mierikswortel mayonaise, chorizo cakeje en een filodeeg rolletje met bieslook mayonaise. Wat een creativiteit! Mooi pure smaken maar ook mooie combinaties.

De eerste begeleider wordt uitvoerig gepresenteerd, van een voor mij nog onbekende druivensoort. Een Roussette de Savoie gemaakt van Altesse van het huis Eugene Carrel. Mooie bloemige ronde neus, sappig en elegant in de mond, heerlijk. Het voorgerecht is een mooi presentatie van nieuwe haring met rode ui, bereiding van appel, asperge, crunch en toefjes mayonaise. De heerlijke verse haring heeft in het gerecht een dienende rol. Met de andere smaken kon er uitvoerig gecombineerd worden en telkens heb je weer een nieuwe beleving in de mond. De wijn was hierbij een uitstekende begeleider die ervoor zorgde dat ieder hap weer een avontuur was, een heerlijke gang. De puristen zullen er wel anders over denken maar voor mij is dit haring op zijn best!(9.6)

We gaan naar zuid Afrika voor de tweede begeleider, een Chenin Blanc 2010, licht hout gerijpt, van het huis Joostenberg. Heerlijke aroma's van tropisch fruit en een hint van vanille erg lekker weer. Op het bord een compacte presentatie van gebakken schol, Hollandse garnalen, verschillende paddenstoel bereidingen, partjes rode grapefruit en verschillende cressejes. Ook de schol heeft een dienende rol en kan met het uitbundige smakenpalet worden gecombineerd. De grapefruit geeft verrassend mooie fruitige accenten zonder overheersend te zijn. Weer veel smaken die goed gekozen zijn om er een harmonisch gerecht van te maken. De wijn combineerde wederom mooi en we ontdekten, door de kennis van de sommelier die ons tipte, een subtiele medicinale toets die we ook in de Islay malts terug vinden. (9,3)

De wijn voor het hoofdgerecht was een Spätburgunder 2009 van het huis Frey, mooie lichte rode kleur, heerlijk aromatisch en soepel in de mond. Op het bord een krokant gebakken kwartelborst, van het boutje was rillettes gemaakt, rolletje spitskool, peultjes, snijboontjes, krokant gebakken kalfszwezerik, pesto van bonenkruid, cilinders polenta en een jus van de karkassen van de kwartel. Wat een heerlijke smaken weer. Cuisson van de kwartel was super, zwezerik is ook prima gegaard en heerlijk krokant, met de pesto kon je verrassend lekkere accenten leggen. De rillettes was mild en zalvend. De jus was zo lekker dat het hele kannetje, dat op tafel is blijven staan, tot de bodem werd leeggeschonken want ook partner wilde ditmaal wel wat extra. De wijn was een schot in de roos, deze versterkte de mooie smaken de smaken van het gerecht, een topgerecht. (9,8)

Naar Oostenrijk voor het edel zoet. Van het gerenommeerd huis Tschida een Sämling Spätlese 2011 die niet te zoet is en een heerlijk aroma heeft. Op het bord drie halve kogels ganzenleverterrine met hierop vanille biscuits, ijs van popcorn, popcorn en pompoen bereidingen. Wat een feestje weer. De popcorn is in het ijs goed te proeven. Heerlijke subtiele smaken die mooi samenvloeien en prima aansluiten bij de wijn. (9.5)

De dessertwijn komt uit Frankrijk, Coteaux du Layon 2009 van het huis Cady gemaakt van Chenin Blanc. In de neus tonen van perzik, honing en een ronde afdronk. Wederom een mooie compacte presentatie van vier abrikozen bereidingen, schuim koekjes, sponsjes, crumble, witte chocolade pasta en quenelle mousse van Riethovense geitenmelk. De hoge kwaliteit waarmee de maaltijd begonnen is blijft tot het eind gehandhaafd. Erg smaakvol weer met veel verschillende structuren. De wijn heeft met het gerecht geen moeite en is wederom een prima begeleider. (9,5)

Als afsluiting de espresso met friandises die in een grote kist met glazen deksel worden uitgeserveerd. De kist is door schotjes in acht vakken verdeeld en deze zijn met koffiebonen gevuld waarin de verschillende friandises liggen. Wat een prima verzorging weer.

Bediening is door een jonge spontaan dame die de gasten prima aanvoelt en enthousiasme uitstraalt. De vier tafels werden soepel verzorgt. Ze gaat volgend jaar aan de opleiding beginnen maar is al vakbekwaam. De sommelier was van grote klasse, heeft uitgebreide kennis in huis, geeft prima uitleg en hij heeft een uitstekende selectie gemaakt bij de gerechten.

Prijs kwaliteit is erg goed, vijf gangen menu 52,50, begeleidende wijnen 6,50/glas, BOB glazen 3,50/glas.
Prikkelz was al een van onze favorieten en is wederom gegroeid. Volwassen gerechten die ten opzichte van vorige keer minder smaak contrasten hebben en meer harmonisch zijn samengesteld. Wel is er nog volop smaak avontuur te beleven vanwege de complexiteit van de gerechten. De presentatie van de gerechten is zodanig compact dat de gast automatisch de smaak combinaties die de chef in gedachten heeft op de vork krijgt, daar is goed over nagedacht. Prikkelz begint zo stilaan een trekpleister van Eersel te worden. Een aanrader voor de fijnproever.

Met stalend weer reizen we naar Eersel één van de acht selligheden (een naam die is ontstaan ten tijde van de Belgische Opstand (1830-1839)). We strijken neer op het terras aan de Markt en kiezen een tafel in de zon. Het terras is afgezet met plantenbakken en is ingericht met rieten armstoelen met kussens aan vierkante deels ingedekte tafels en twee grote zwarte parasols.

Matjan de sommelier schenkt een fijn aperitief in, een 1er Cru Champagne van het huis Pierre Gimmonnet gemaakt van Chardonnay, stro geel met bescheiden bruisje, fruitig aroma en rijk aan mineralen. Dirk de chef presenteert de borrelhap en stelt voor het "Menu De Acht Zaligheden" te maken, dit slaan we niet af. Dit menu was de aanbiedingslunch van 16 augustus en zal in de toekomst nog vaker terugkeren. (tip!)

De borrelhap had ditmaal geen rare gimmick maar bestond uit een zestal fijne en keurig gepresenteerde deegbereidingen. Een kroepoek met zeewier, een filodeeg hapje met crème van spek, een half bolletje met pikante pinda, stukje bladerdeeg met sesam, kaaskoekje met eiercrème en een soesje met zalm. De crème van spek was erg hartig met fijn mondgevoel, de pinda lekker pikant en het mooist was het soesje met zalm wat ook het beste combineerde met de champagne, een goede start.

De amuse zag er verzorgd uit, bereidingen van brie, knolselderij en hazelnoot. Een waar smaken avontuurtje, het belooft wat.

Het broodgarnituur bestond uit een krokant gebakken bruine bol met gezouten roomboter en Spaanse olijfolie van de eerste persing die een rijke smaak heeft.

De eerste begeleider werd met enige trots door Matjan de sommelier gepresenteerd. Een Oostenrijkse Grüner Veltliner van oude stokken 2009 van het tophuis Bründlmayer, een rijk aroma met hints van appel en mango en in de mond rijk met fijne kruidigheid en mineralen. Uit de keuken komt er een kom en een cocktailglas. In het glas een granité van rode biet met ertussen stukjes tonijn en een schuim van mierikswortel. In de kom een rolletje tonijn, zalfje van mierikswortel, drie bietbereidingen en een anijscresse. De mierikswortel is subtiel aanwezig, het cresseje geeft een speciaal accent en de wijn is een schot in de roos. (9.5)

De tweede begeleider is een Muscadet Sèvre et Maine 2009 van het huis L’Hyvernière, subtiele neus met een toets van meloen in de mond sappig en soepel. Op het bord een uitstekend gebakken grote schotse sint jacobsmossel aan de andere zijde rauwe dun gesneden sint jacobsmossel met piccalillyzalf, koffiecrème en bereidingen van wortel en radijs. De gebakken mossel is top en klaargemaakt op de wijze zoals ik hem het liefste eet, zalig. De wijn is als begeleider bij de gebakken mossel net wat te dun maar gelukkig vindt hij wel prima aansluiting bij de koude kant van het bord waar de koffiecréme en de piccalilly voor aangename smaakbelevingen zorgen. (9.3)

Een Italiaanse Falanghina van het huis Di Majo Norante wordt gepresenteerd. Rijp tropisch fruit met een toets van banaan, vol en rond in de mond met droge afdronk. Op het bord een indrukwekkende presentatie die zorgvuldig is gemaakt met veel groen. Een tartaar van makreel met hierover gewelde quinoa, toefjes avocado crème, een quenelle sorbetijs van limoen en een vinaigrette van gruyère. De makreel is mild en krijgt door de quinoa een fijne byte de mogelijkheden om af te wisselen in smaak is enorm. De wijn is een uitstekende begeleider en completeert het smakenpallet. (9,3)

Inmiddels is het zonnetje verdwenen achter grijze wolken en het begint te pikken. We kunnen een plaatsje doorschuiven en nemen plaats onder het luifel waar de straalkachels aan gaan om het koele briesje te compenseren.

Een zuid franse wijn van het huis Tramontane word gepresenteerd, gemaakt van Macabeu die in Spanje (Rioja) Viura wordt genoemd. Licht gouden kleur, complex en het lijkt alsof hij houtrijping heeft gehad maar dit is niet zo. Eerst komt er op kleine schaaltjes een gel van passievrucht met hierop wat pitjes van de vrucht, dit moesten we met kleine hapjes nuttigen tijdens de gang. In een schaal een stukje gebakken schol met hierop zeegroenten, risotto van pijnboompitten en een saus van zilte rijst. De zeegroenten geven aangename ziltigheid en bestaan uit een oesterblad, zeekraal en lamsoren. In de saus zijn stukjes oester verwerkt die voor een aangename verrassing zorgden. In een cocktailglas zit onderin een mousse van Romanesco met stukjes oester, een schuim van zee-egel en als knabbel nog een gekruid kroepoekje. Zeeegel had ik nog niet eerder gegeten en als schuim smaakte hij geconcentreerd, aangename ziltigheid vermengd met sinaasappel, een beleving. De fruitige zoete gel van passievrucht contrasteerde sterk met ziltigheid van de gerechten, wat verrassend lekker uitpakte. De wijn was ook weer goed gekozen, geen hoofdrol maar duidelijk ondersteunend. Een zeer complexe ronde met veel afwisseling, mooi hoor. (9.5)

We gaan naar Hongarije met de Bordoma 2008 van Figula gemaakt van Olaszrizling en Semillon. Rijke neus met hints van kruisbes en perzik, sappig met soepele afdronk. In de kom een gebakken harder een blokje gebakken buikspek, een mousse van aubergine, pesto van peterselie en basilicum, een knabbelspekje en een saus van miso. De saus was mild, zalvend en zoetig en de pesto was krachtig en hier kon je leuke accenten mee leggen vooral in combinatie met het buikspek. De wijn combineerde prima en was in combinatie met de vis in saus erg smaakvol. (9.3)

Weer naar Spanje, met de Rioja crianza 2008 van het huis Marques de Carrion. Mooi vol kruidig rood fruit met vanille tonen en lange afdronk. Op het bord enkele schijven mooie sappige rosé gebraden eendenborst en een stoofpotje van eendenbout, pommes paolo, mousse van prei, blokjes meiknol, rabarbercompote en een saus van eend. De cuisson van de borst was prima en de begeleidende eendensaus geconcentreerd om je vingers bij …… De rabarber geeft mooie fruittonen die zorgen voor prima aansluiting met de wijn. De cressejes geven aangename accenten. (9)

De wijn waarmee Hongarije een naam heeft opgebouwd, de Tokaji Aszú 2006 met drie Puttonyos van het huis Megyer. Mooi goud geel, in de neus lichte kruidigheid met hints van honing en in de mond mooi rond met lange afdronk. In het schaaltje mooie blokjes ganzenleverpaté met hierop gekarameliseerde ananas, pistachenootje en een toefje drop en ernaast een quenelle ananasijs. Geweldig hoe zo’n toefje drop voor een smaaksensatie kan zorgen. Verder alles keurig in balans en prima ondersteund door het Hongaarse edelzoet. (9,5)

De dessertwijn komt uit Frankrijk, Côtes de Gascogne 2009 Les Premières Grives van het huis Tariquet. In de neus tonen van exotisch fruit en in de mond rond en delicaat. Op de steen bereidingen van bramen, yoghurt en witte chocoladen met in een doosje ernaast nog een warm poffertje. De presentatie is weer erg verzorgd, een plaatje. Allemaal kleine liflafjes prima op smaak, een mooie afsluiting van de acht zaligheden, een Bourgondische avonturenreis. (9)

Als afsluiter nog een espresso met een koperen plaat frandises.

De bediening werd door Matjan in zijn eentje gedaan en de vier tafels liepen gesmeerd. Matjan die op enthousiaste wijze de wijnen selecteert en presenteert is een uitstekende kracht. Ook als entertainer staat hij zijn mannetje, we hebben het heel gezellig gehad. Dirk de Chef die bruist van creativiteit, heeft af en toe ook terug gekoppeld, erg gezellig.

De keuken is er in de afgelopen maanden behoorlijk op vooruit gegaan, van zeer goed naar top en dit kan doordat de keukenbrigade is aangevuld en omdat de koks onderling beter op elkaar zijn ingewerkt, knap hoor. De presentatie heeft een flinke stap gemaakt maar ook de gerechten zijn verfijnder en nog steeds complex met verrassende elementen. Dirk zijn grote kracht licht in het vinden van combinaties die de avontuurlijke fijnproever bekoren.
De Belgen die een goede neus hebben voor kwaliteit keukens hebben Prikkelz ook al ontdekt en die behoren reeds tot zijn vaste gasten. Prijs kwaliteit is uitstekend, zie de website voor meer informatie. Brabant heeft er een topper bij.

Jong talent in Eersel. We waren fout geïnformeerd door de buien radar waardoor we besloten de fiets te nemen, dit ging mis toen we halverwege in een stortbui terecht kwamen, schuilen hielp slechts kort waardoor we genoodzaakt terug naar Reusel moesten om ons om te kleden. We waren gelukkig net op tijd voor onze afspraak en wandelden om twaalf uur Prikkelz binnen. Het restaurant ligt aan een plein in het verlengde van de Markt in het centrum van Eersel.

Het terras was geen optie dus een mooi centraal tafeltje in het het knusse restaurant. Zwart gelakte tafels ingedekt met linnen servetten en glaswerk, comfortabele met leer beklede stoelen en aan een zijde een lange groene bank. In het interieur is verder gebruik gemaakt van natuur producten, mos, takken, boomschors, houten stammen, dit zorgt tezamen met een mosgroene tegelvloer en houten verstevigingsbalken voor een knusse sfeer.

We bestellen het aperitief, een witte wijn maar Dirk (chef) kwam uit de keuken en die bood ons een glaasje champagne aan, wat we niet afsloegen. Dit werd er een van het huis Moutard, een brut gemaakt van 100% Pinot Noir druiven. Een mooie lichte kleur en een aangenaam typisch champagne aroma, in de mond mooie fruittonen. De borrelhap werd uitgeserveerd en hierin laat de chef zijn creativiteit vieren. Hij vindt het belangrijk om met iets leuks en origineels te starten om zo de gasten te prikkelen. Een vishengel met aan een haakje een gefrituurde mossel waarbij een remouladesaus en in een koektrommel vinden we gedroogde banaan met kerrie, een mosterd merengue, kaaskoekje en een ronde met tandoori gekruide sandwich gevuld met avocadomousse. Stuk voor stuk lekkere hapjes en een lekker begin.

De eerste amuse is mooi gepresenteerd, een ring haring, een balletje met jasje van gefrituurde (hele kleine) ansjovisjes, stukjes appel en gedecoreerd met cressjes. De subtiele smaak van de haring met de appel combineerde mooi met de champagne, een fijne amuse.

De tweede amuse is nog iets verrassender. Een soesje gevuld met paling mousse, een stukje gelakte paling, druppels lychee, pikante uien compote, quenelle ketjapijs en Japanse mayonaise. De paling was zalig, de uien compote erg pikant waardoor je met de lychee druppels moest compenseren, een verrassende combinatie en erg lekker. De champagne had het er wat zwaar mee maar de mond kwam mooi op smaak.

Een vers warm krokant gebakken bruin broodje werd uitgeserveerd met hierbij een schijf gezouten roomboter en een schaaltje olijfolie.

Matjan (maître/ sommelier) had een elegante droge Hongaarse Tokaji wijn geselecteerd van het huis Megyer gemaakt van Furmint 2008 druiven. De wijn was subtiel met enige mineralen. Uit de keuken een mooie kleuren combinatie, steak tartaar, doperwten, pijnboompitten en een half kwarteleitje. Van de doperwten vinden we drie bereidingen, ijs, gedroogde kruimel en mousse. De tartaar was mooi op smaak en combineerde goed met de doperwten bereidingen, de zilveruitjes en augurk. Het kwarteleitje was perfect gekookt met een nog vloeibare dooier. Van de pijnboompitten was een verrassend lekker koekje gemaakt. De wijn kwam wat te kort in aroma en smaak om een goede begeleider te zijn. (8,8)

De tweede begeleider is een Portugese Esporão Monte Velho 2010 gemaakt van Roupeiro, Perrum en Arinto druiven. Mooie geparfumeerde wijn met hints van peer en appel en in de mond mooie fruittonen en in de afdronk een klein bittertje. Op een ovaal bord een stuk scholfilet met hierop een rijk gekruide (oa. Groene curry) fijngesneden groente mix, stukjes oester, een gamba met jasje, rolletjes komkommer en een hollandaisesaus. Dit is een niet traditioneel avontuurlijk gerecht. Door de oosterse kruiden krijg je een speciaal effect in de mond als in een Thais restaurant. Aparte en gedurfde combinaties met veel smaak en mooie mondbeleving, de wijn kan het allemaal aan en is een prima begeleider. (9)

Voor het hoofdgerecht een Italiaanse Chianti reserve van het huis Ombretta met in de neus tonen van bessen en framboos, in de mond soepel en elegant. Om te proeven wordt en nog een Rioja crianza 2006 van het huis Baigorri geschonken. Deze is duidelijk krachtiger met vanille, kruidigheid en een lange afdronk. Op het bord drie bereidingen van varken, nek, filet en een bitterbal van spek. Twee krielaardappels in de jas, twee bereidingen van tomaat en een mooie barbecuesaus. De filet is mooi sappig met subtiele smaak, de nek is rijker met hele mooie cuisson en de bitterbal had niet de typische spek smaak maar was subtiel met zalvende structuur. In een tomaten bereiding weer een fijne kruiden toets, lekker. De saus was heerlijk, mooi geconcentreerd en stroperig. De Italiaan waarvan je dacht, deze doet het beter, viel toch wat weg tegen de mooie ontwikkeling van de Spaanse die bij iedere slok lekkerder werd en helemaal niet zo krachtig was als verwacht. (9)

Matjan geeft aan dat bij de dessertwijn het gerecht gecomponeerd is. Een mooie Chileense wijn van laat geoogste Semillion en Gewurztraminer 2008 van Casa Silva. In de neus tonen van tropisch fruit en hints van bloemen en in de mond rijk, rond en fruitig. In een schaaltje bereidingen van abrikoos met een quenelle witte chocolade ijs, een bonbon van witte chocola en voor de mondbeleving wat krokantjes. De wijn was deze ronde de hoofdrolspeler waarbij met name de fijne rijke abrikoos bereidingen de wijn naar grote hoogte deed stijgen. (9)

Als afsluiter de espresso met friandises die op een koperen plaat werden uitgeserveerd. Marshmallow van kokos, gezouten chocolade met olijfolie, Turks fruit van framboos en witte chocolade met pistache. De marshmallow blonk uit in smaak en ook de gezouten chocolade was apart een fijne afsluiting van een memorabele lunch.

Een gedreven jong team van slechts drie man is hier aan het werk en je zou niet zeggen dat het restaurant pas een half jaar open is. De bediening is uitstekend, goed verhaal bij de spijzen een duidelijke uitleg bij de wijnen. Het was rustig in het restaurant waardoor we veel aandacht kregen. Dick die normaal meer in de keuken is kwam regelmatig even kijken en ook Frans (Peuling) de sous kwam even kijken, erg gezellig.

Het restaurant wisselt elke twee weken van kaart en is hierdoor erg geschikt voor vaste gasten die er inmiddels al aardig wat zijn. Het is een typisch restaurant voor de avontuurlijke fijnproever. Dick wil telkens na een periode de lat weer wat hoger leggen om zo door te groeien naar de top. De top in Eersel hebben ze mijn inziens al bereikt. Prijs kwaliteit is dik in orde, we hebben nog gebruik gemaakt van de aanbieding van mei waar je vier gangen voor de prijs van drie kreeg. Het driegangenmenu kost 35,- en bijpassende wijnen 6,- per stuk. We hebben al weer afgesproken voor september.