Segugio in Amsterdam

We namen als eerste gasten plaats aan een tafeltje op de bovenverdieping. De serveerster sprak Engels, wat direct al op weerstand stuitte. Want waarom moeten we in ons eigen land Engels spreken? Apart, maar helaas blijkbaar niet ongewoon in een ‘internationale stad´ als Amsterdam.

Ons aperitief (een Prosecco van EUR 7,50) wordt samen met het water op tafel gezet zonder verder commentaar. Een warm welkom hadden we ons toch anders voorgesteld. Vervolgens worden we aan ons lot overgelaten en is het lang wachten op de menukaart, een amuse en brood met olijfolie. Het lijkt erop alsof we plots achteraan de rij staan. Andere gasten die inmiddels hebben plaatsgenomen aan andere tafeltjes worden bediend, terwijl wij het nog steeds moeten doen met slechts een inmiddels bijna leeg glas Prosecco. Na onze vraag of we wellicht wat brood kunnen krijgen, schrikt de ober op en wordt opeens alles krap na elkaar geserveerd: amuse, brood, voorgerecht en wijn.

We hebben gekozen voor een wijnarrangement, echter de te droge en ietwat zurige Pinot Grigio vinden wij niet passend bij onze lauwe foie gras, ondanks de compensatie door de zoete in marsala gecarameliseerde appel. De zeeduivel met saffraan was prima, de zeebaars met rozemarijn bleek rauw te zijn. Ober nr. 1 probeerde onze klacht weg te wuiven door te zeggen dat deze vis altijd rauw hoort te zijn van binnen, ober nr. 2 bracht het gerecht opnieuw en dit keer langer gegaard, alleen bleek de chef-kok tot onze grote ontzetting het reeds aangeroerde stuk vis te hebben gebruikt. Voor EUR 33 mag je toch verwachten dat een nieuw en dit keer juist bereid stuk zeebaars, ondersteund door excuses van de chef, wordt geserveerd. Grote verbazing valt ons ten deel.

Het is wachten op de wijn, die pas wordt uitgeschonken nadat we erom vragen in, net als bij de Prosecco, ongelijk gevulde glazen. Het verbaast ons dat de ober vraagt of we misschien een Chardonnay willen drinken bij onze vis. Het fijne van een goed wijnarrangement is dat je mooie suggesties verwacht van het restaurant. Hier lijkt het wel selfservice: Segugio vindt het blijkbaar prettiger als wij onze eigen suggesties doen.

Snel bestellen we een dessert, dat ook vergezeld zou moeten worden van een glas wijn. Terwijl de cheesecake al lang op tafel staat, is het wederom wachten op de wijn. De gebrekkig Engelssprekende mevrouw vraagt aan ons of we een zoete of liever iets minder zoete wijn willen. En opnieuw doet het restaurant geen suggestie, maar mogen we onze eigen wijn uitkiezen! Het dessert is al half op als de wijnglazen gevuld op tafel staan.

We hebben genoeg gezien van deze slordige en onprofessionele bediening, laten de koffie voor wat het is en vragen de rekening. Maar liefst EUR 180 prijkt onderaan de streep! Het ‘wijnarrangement’ blijkt EUR 50 te hebben gekost, EUR 9 per glas. De wijn-spijscombinatie was van povere kwaliteit en het geld zeker niet waard. Ook een geste als bijvoorbeeld dessert van het huis laat men achterwege, en dat terwijl de zeebaars toch echt niet goed bereid was en schandelijk genoeg bij de tweede poging niet eens werd vervangen door een nieuw stuk vis.

Deze Italiaan heeft ons zeer teleurgesteld en ons absoluut niet het gevoel gegeven dat men met bezieling zijn gasten ontvangt. Van een hartelijk en gemeend gevoel van warm welkom was in de verste verte geen sprake. Integendeel, door de schrikbarend hoge rekening voelen wij ons bekocht en we weten dan ook één ding zeker. We komen nooit meer terug bij Segugio.