Sgroppino di Nicola Farinella in Vlaardingen

Enorme verschillen in waardering, van "verschrikkelijk, nooit meer" tot "absolute aanrader". Je zou haast denken dat sfeer en kwaliteit samenhangen met de gemoedstoestand van het personeel.
Wij eten zeer regelmatig bij Farinella in Schiedam, een trattoria die, mij uitgelegd door Alessio, zoon van Nicola, meer gespecialiseerd is in pasta's en pizza's. Omdat ik iets te vieren had wilde ik deze keer naar een restaurant. Mijn keuze viel heel snel op Ristorante Farinella.

Een paar dagen tevoren ben ik langsgegaan omdat ik de Vlaardingse vestiging van Farinella niet kende. Nicola (die ik ken van de Schiedamse locatie, soms staat hij daar) was zelf aanwezig. Ik reserveerde een tafeltje bij het raam. "We maken er een gezellige avond van" zei Nicola. "Met live muziek".

Bij binnenkomst was ik verbaasd dat "mijn" tafeltje bezet was. Nicola wees mij een andere tafel aan, ook bij het raam, maar wat meer centraal in het restaurant. Achteraf bezien was de setting daar beter, sfeervoller. Weliswaar een eigenhandige wijziging in de plaatsing door Nicola, maar ongetwijfeld gebaseerd op ervaring. Hoe dan ook, de sfeer was die van mediterrane gezelligheid: ongedwongen en spontaan. De wijn, voorgerechten en hoofdgerechten waren misschien niet met de snelheid van een Ferrari of een Lamborghini geregeld, maar uiteraard hadden wij geen haast. Moet je in een dergelijke gelegenheid ook nooit hebben.

Al snel bleek de "live muziek" niet aanwezig: de zanger-gitarist was aan zijn oog geopereerd. Een dergelijke ingreep plan je ruim van tevoren zodat het mij wel verbaasde dat Nicola dit niet meteen had gezegd bij mijn bezoek, een paar dagen daarvoor. Misschien was hij het gewoon vergeten. Maar het maakte qua sfeer waarschijnlijk niet heel veel uit. Want Italiaanse muziek was er toch wel. En Nicola en zijn mensen hebben later die avond een eigen versie van "Il canto degli Italiani" ten beste gegeven. Hilarisch, dat wel.

De witte wijn, een Pinot Grigio, was uitstekend qua smaak. Maar niet qua temperatuur: de koeler was slechts een emmer met aanvankelijk koud water, maar naarmate de warmte in het restaurant steeg werd de wijn al snel minder koud. Jammer! De voorgerechten smaakten goed, maar het duurde wel lang voor die op tafel stonden. Ons werd tussendoor gevraagd of de "gebakken lucht" goed smaakte, refererend aan de lege bordjes. Kijk zo kan het ook. Ik heb ook wel eens heel lang moeten wachten, zonder dat iemand van het personeel zich daarover bekommerde. Dan kan je beter met een kwinkslag de sfeer erin houden. Goed gedaan!

Over de hoofdgerechten waren wij alle vier zeer te spreken. Heerlijk vlees (malse ossenhaasreepjes), prima vis (zeebaars). De tiramisu smaakte lekker (alleen wel jammer dat de slagroom niet vers was...).
Tussen de gerechten door werden er sterretjes-fonteinen op tafel gezet (er waren nog drie jarigen die avond). Uit de boxen klonk enkele malen het welbekende verjaardagslied. Al met al veel gezelligheid dus in een tjokvol restaurant. De slechte recensies ten aanzien van dat laatste begrijp ik niet. Juist een vol restaurant wekt vertrouwen terwijl een leeg of halfleeg restaurant (zeker op een zaterdagavond) vreemd is. Nederlanders zitten niet graag dicht bij elkaar. Als op een terras alle tafeltjes bezet zijn gaat de gemiddelde Hollander niet aanschuiven als er nog twee stoelen vrij zijn. Ze lopen liever door, op zoek naar dat ene lege tafeltje. Stel je voor dat je je privacy moet inleveren! Bij een restaurant als Farinella werkt dat niet. Je zit gewoon vlakbij je buren en vaak heb je op die manier nog leuk contact ook ("eet smakelijk mevrouw en meneer").

Ik zal niet zeggen dat alles helemaal perfect was. Er waren een paar schoonheidsfoutjes, er zijn enkele verbeterpunten (die geef ik nog wel een keer door aan Nicola als ik hem weer zie), maar laat de eerste die perfect is zijn hand eens opsteken. Die zou ik wel eens willen ontmoeten. Als je perfectie zoekt moet je niet naar Farinella, maar als je een hele gezellige avond wil hebben met lekker Italiaans eten en die typisch Italiaanse mengelmoes van sfeer en chaos ga dan gerust eten bij Nicola Farinella!