Automatiek Beursken in Velp

Kruutje.. ja, dat was wat! Na het stappen in Arnhem de taxi even laten omrijden, goede ouwe tijd. Van de magie van Kruutje is niets meer over. Ik ben zo nu en dan eens binnen gestapt na de verbouwingen. Allereerst is het personeel zo ontzettend onaardig en ronduit onbeschoft, er kan geen 'goede middag' of 'wat mag het zijn voor u' nee, je wordt net zo lang schaapachtig aangekeken tot je zelf maar uit frustratie gewoon zegt wat je wilt bestellen.

Maar goed, concreet: afgelopen dinsdag middag wandelde ik Kruutje weer eens binnen. Over het feit dat ze belachelijk duur waren geworden heb ik mij al jaren geleden vol op aan geërgerd, maar oké. Ik bestelde een broodje kroket en een bamibal, weetjewel dé bamibal?! Ik kreeg mijn broodje kroket gelijk in m'n handen gedrukt, en vervolgens in een zakje doordrenkt met vet, mijn bamibal.

Buiten ging ik even zitten, binnen was de gezelligheid ver te zoeken. Ik wil mijn kroket door midden breken om het over mijn broodje te verdelen, en zie eigenlijk een vieze bleke bedoeling van binnen aan. Vervolgens pak ik mijn bolletje, maar de binnen en buitenkant was dermate hard dat ik ging twijfelen of dit een broodje van 4 dagen terug was. Ik neem een hap van het broodje en krijg het gewoon niet weg, mijn hele flesje water moest er aan te pas komen om die droge meel meuk door mijn slokdarm heen te krijgen. Oké, daar sloegen ze de plank mis, maar ik heb altijd nog dé bamibal. Of toch niet.. ik nam een hapje van iets waar ik mij al weer een tijd op had verheugd en voel zo het oude frituurvet over mijn kin druipen. Oei oei. De ranzigheid boer ik nu nog helaas op.

Nee, jullie zijn het niet meer waard om nog Kruutje genoemd te worden, die eer komt jullie niet na. Volgende keer gewoon de Hoofdstraat aflopen.