De Lindehof in Nuenen

Dit restaurant behoort inmiddels tot de top zaken van Nederland en heeft dan ook twee michelinsterren. In een weinig opvallende villa in Nuenen ligt dit kleine restaurant verscholen.

De chef zelf komt het menu voorstellen en geeft ons een allerhartelijkste ontvangst. De zwarte brigade bestaat voor de rest uit jonge, kundige meisjes en een jongen en een sommelier (waarover later meer). De stortvloed aan amuses vangt meteen aan en dat is prettig. Zeer originele en fantastisch gepresenteerde hapjes verschijnen op tafel en dat onder het genot van een glas huischampagne van Charles Heidsieck. Zo krijgen we een macaron op de hand gepresenteerd, gevuld met knolselderij, gazpacho van rode kool met mosterdijs geserveerd in Delfts blauw 2.0 en een bitterbal met bloedworst en ganzenlever. De wow-factor is meestal hoog en het is ook nog eens bijzonder lekker.

En dan moet het echte werk nog beginnen. We kiezen voor het 6-gangen menu Toque met begeleidend wijnarrangement. Als eerste gerecht een rollade van rauwe zeebaars met diverse kleine frisse bereidingen van atjar en apart geserveerd een oester met zwarte bonen. Overheerlijk gerecht met rake smaakcombinaties. Hierbij drinken we een grauburgunder van Okonomierat uit de Pfalz, een uitstekende combinatie. Dan wordt vervolgd met flinterdun gesneden coquilles, ganzenlever, gekarameliseerde witlof en saus van schaaldieren. Wederom heel lekker, alleen is de witlof in wat te grote mate aanwezig en overheerst deze jammerlijk de overige delicate smaken. De wijn is wederom goed gekozen, een combinatie van chardonnay, viognier en rousanne uit de Languedoc.

Ondertussen zit de zaak afgeladen vol en valt het voor het eerst op dat de zaak vrij gehorig is, zeker als er twee grotere groepen zitten. Tafels staan ook wat kort op elkaar en om de toiletten te bereiken dien je wat onhandig langs tafels en gasten te manoeuvreren. Dit zou op dit niveau beter moeten.

We vervolgen met fazant met verschillende bereidingen van pompoen, een wat zoete saus met mango en appel en kruidenolie. De fazant heeft de perfecte cuisson en heerlijk krokant vel. Erg lekker gerecht, maar ook wel weer redelijk klein qua portionering. De Bourgogne pinot noir is lekker erbij, maar niet heel speciaal. Ook het wijnarrangement wordt vanavond niet erg gul geschonken. De oost-Europese sommelier die een moeilijk te volgen mengeling van Engels en Nederlands spreekt, gaf bij de keuze voor het wijnarrangement nog aan dat we, omdat niemand van ons gezelschap hoeft te rijden, "oost-Europese" stijl gaan. Dit houdt kennelijk in dat we een wijnarrangement krijgen dat meer op BOB niveau is, glazen worden echt te summier gevuld en nauwelijks bijgeschonken. Dit is deels waarschijnlijk ook te wijten aan het feit dat vanavond de sommelier de enige persoon is die wijn mag inschenken en bijschenken. Met meer dan 40 gasten in de zaak is dit niet te doen als je elke tafel de aandacht wat de betreft de wijn wil geven die eigenlijk zou horen op dit niveau. Dus raffelt de sommelier zijn verhaal af, ondertussen druk om zich heen kijkend en hij gaat zelfs een keer halverwege het verhaal naar een andere tafel en komt dan weer terug gesneld om zijn verhaal te vervolgen. Dit stoort behoorlijk en is niet zoals we het gewend zijn op dit niveau. De service komt daardoor chaotisch en onrustig over.

Als hoofdgerecht krijgen we dan nog overheerlijke ree met bietsoorten, truffel en truffeljus, voortreffelijke smaken, maar wederom wat karig, zeker als hoofdgerecht. De Lalande de Pomerol die we erbij drinken is uitstekend. Dan vervolgen we met een stoofpeertje, met hierbij quenelles van gevogelte en kardemom. Intense smaken en een verrassend lekkere combinatie. De hierbij gekozen riesling auslese uit Rheinesen combineert minder goed en sneeuwt qua smaak helemaal onder bij dit gerecht.

Tot slot nog verschillend bereidingen van mandarijn, met ijs van basilicum en aan tafel geschaafde palmsuiker. Heerlijk fris en een prima afsluiter. Hierbij combineert de Chileense dessertwijn prima. Daarna nog koffie met uitgebreide en overheerlijke friandises en een begeleidden digestief. Het bestelde digestief krijgen we echter pas wanneer we de koffie al op hebben, dit omdat ook deze handeling alleen blijkt voorbehouden aan de sommelier (zo geeft de zeer bekwame jongeman in de bediening ook zelf enigszins cynisch aan).

Chefkok Soeniel Bahadoer kookt hier echt op heel hoog niveau en weet niet alledaagse (in ieder geval niet alledaags op Europees sterrenniveau) smaken en kruiden heel natuurlijk te integreren in topgerechten die allemaal smaakintensief zijn, maar altijd in balans. We missen vanavond echter een beetje de gulheid zowel in het glas als het op bord. Daarnaast mist de zwarte brigade een gastheer of -vrouw, zeker omdat de sommelier het ook erg druk met zich zelf heeft en kennelijk alles zelf in de hand wil hebben, geen goede zaak. De prijzen zijn daarbij aan de hoge kant, zeker gezien de enkele kritische kanttekeningen die we vanavond moeten plaatsen.