De Lindehof in Nuenen

Het was weer de hoogste tijd om een van onze topfavorieten te bezoeken die inmiddels twee sterren aan de muur heeft hangen. De kliekjesavond was een prima gelegenheid. Helaas was er deze dag in Brabant behoorlijk wat sneeuw gevallen, dus besloten we wat eerder aan te rijden. Het viel gelukkig allemaal wel mee en we hadden nog tijd voor een wandeling door het dorp.

We mochten ons aperitief nuttigen aan de chefs tafel. Zo maak je het keukenteam even van dichtbij mee, een leuke start. We bestelde als aperitief een “lekkere” witte wijn. Een heerlijke riesling werd door de nieuwe sommelier op enthousiaste wijze, weliswaar in het Engels, gepresenteerd. Een droge Wachenheimer Riesling 2012 van Dr. Burklin-Wolf, strak met hele mooie zuren. Erbij een uitgebreide collectie krokantjes met goede smaken. Gevolgd door de bekende praline met aardpeer, blijft heerlijk. En als laatste de makaron van biet met toefje avruga kaviaar.

We mochten aan tafel waar de optocht van hapjes gewoon verder ging. De volgende amuse was een tafelbereiding door een nieuwe jonge dame. Op het dienblad Delfts serviesgoed. Uitgeserveerd werd een kom krokantjes van aardappel, hierop werd een quenelle mosterdijs geplaatst en deze werd overgoten met een soepje van rodekool. Hele mooie frisse tonen met een aangename bite waarbij de Riesling naadloos aansloot.

Op een zwart bord een bereiding van witlof met coquille, ganzenlever, schuim van bisque en afgewerkt met een kroepoek. De bisque verzorgde een heerlijk aroma. In de mond een verrassende smakencombinatie met subtiel bittertje en goede textuur. Een toppertje.
Op een plak van een boomstam een keurige presentatie die het seizoen weergeeft. Een slakje gegaard in boter gekruid met ras-el-hanout en een soufflée met stukje cèpes.

De begeleider voor de eerste gang was voor mij een Vogelsang Huxelrebe 2013, een auslese van het huis Meiser. Een bonbonnetje met tonen van rijpe appel en mango en een heerlijke zoet/zuur balans. Uit de keuken een van de specialiteiten van Soenil, de ganzenlever bereidingen. Een quenelle ijs van lever met erover stukjes geschaafde lever, geweldig lekker. Ernaast de pennywafel met paté van lever en een garnituur met structuren van vijg, kastanje en rode biet.

Er was nog meer over van kerst en een tweede ronde verscheen uitgeserveerd door de chef zelf. Op een glazen bord met gouden rand een stukje keurig gebakken lever met ernaast een kopje van paaseiland met een crème vulling van pastinaak waaromheen nog fijne structuren. Ja, de chef kent mijn zwakke plek.

Een klassieker kwam op tafel van het gerenommeerde huis E. Guigal, de Crozes Hermitage blanc gemaakt van hoofdzakelijk Marsanne, in een zwoele rijke Rhone stijl. Uit de keuken een stuk gegrilde grietfilet met ernaast een gebakken handgedoken coquille pompoen structuren, quenelle couscous en aan tafel afgewerkt met een pikante kerriesaus. De cuissons waren goed maar niet helemaal top, de smaken waren prima en vooral de pikante saus vulde deze keurig aan. De wijn bleef naast de saus keurig overeind en was zorgvuldig geselecteerd, complimenten.

Een hele luxe klassieker werd uit de kast gehaald, Een Amarone 2010 van Tezza Corte Majoli, met hele mooie zuren en een ronde afdronk, super. Uit de keuken een tweeluik. Een mooi stuk hazenrug met savooiekool, balletjes van gegaarde wortel met jasje van spek en druppels cranberrysaus. Aan tafel afgewerkt met een paarse mosterdsaus. De cuisson van de rug was top en dit combineerde prima met de frisse tonen van de saus en wijn.

De tweede bereiding was stoof van de hazenbout met roquefort en erover een frisse schuim van rode kool met groene appel. Wat een smakencombinatie! Mijn favoriete ronde van de avond.

Twee dessertwijnen waren er geselecteerd, een voor mij nog onbekende Ratafia de champagne van het huis Geoffroy. Een versterkte wijn van de Pinot Noir druif, verfijnd met mooie zuren en een toets van aardbei, speciaal.
Ook de tweede wijn was een onbekende voor mij, de V Dulce van Javier Sanz gemaakt met het idee van een ijswijn, mooi rond en geconcentreerd.

Uit de keuken wederom een tweeluik. Op het witte bord een mousse van Valrhona chocola waarin allerlei krokante plaatjes in gestoken waren met verschillende smaakjes. Erg lekker met voldoende afwisseling, de Pinot Noir combineerde hierbij het mooist.
In het zwarte schaaltje, een quenelle calamansi ijs op een bedje van verse calamansi. Een verfrissend gerecht waarnaast wederom de Pinot Noir de mooiste begeleider was.

Als afsluiter een krachtige espresso met een viertal lekkere friandises waarbij de sommelier me nog overhaalde om te proeven van de malt whisky's, waarin hij met zijn Schotse achtergrond gespecialiseerd is. Deze werden met veel enthousiasme gepresenteerd, met kennis van zaken en interessante weetjes. Wel was het voor de maag achteraf net even een brug te ver.

Bediening werd verzorgd door een nieuw team aangevuld met de dochter van Soenil. Vier dames en de nieuwe sommelier die ons deze avond helemaal in de watten hebben gelegd. De sommelier komt uit Litouwen en is in Schotland opgegroeid waardoor hij de voorkeur heeft om de dranken in het Engels te presenteren, dat is even wennen maar wel een leuke ervaring.

Prijs-kwaliteitverhouding was uitstekend, €98,50 all-in. Door de gerechten in twee delen uit te voeren leek/was het meer dan een standaard viergangenmenu. De wijnen waren duidelijk beter dan de normale arrangements-wijnen met enkele verassingen en allemaal keurig geselecteerd.

Wat een verwennerij, bedankt!