Eethuisje Wan Pipel in Amsterdam

Na dat ik buiten een bordje zag hangen "Verse vleesworst" kreeg ik er trek in. Toen ik er binnen naar vroeg moest de verkoopster eerst vragen of er wel was. Na 5 minuten kwam ze zeggen "Er is wel, het kost 4 euro." "Nou prima" zeg ik, "U hoeft het niet op te warmen, dat doe ik thuis zelf wel."
Komt ze een kwartier later met een heel klein ingepakt bakje met folie eromheen, kokend heet. Ik dacht nog is dit het, maar goed ik heb betaald en het meegenomen. Buiten keek ik er toch even in omdat het zo hard aanvoelde.
Nou, het was het kleinste stukje uitgedroogde worst wat ik ooit in de hele geschiedenis van vleesworst heb gezien. Ze hadden het ergens onderuit de diepvries geplukt en in de magnetron gebonkt. Smerig gewoon. Ik heb het buiten weg gekiept in de vuilnisbak.
Ik had spijt dat ik 4 euro ben gaan betalen hiervoor. Nooit meer zet ik een voet in deze toch al niet te fris uitziende zaak. Bovendien lazerde de hele counter zowat in mekaar toen ik er tegen leunde.