Jongerius

Dag beste recensievrienden,
Graag zou ik mijn avontuur ten aanzien van de paasbrunch op de Schinvelderhoeve met jullie willen delen. Voor degene die mijn amusante – je kunt immers maar zo positief mogelijk blijven als je bij de neus wordt genomen – niet geheel willen aflezen het volgende: Pas op! De schijn bedriegt!

Het verhaal van mij en mijn gezin begon bij de vrolijke uitnodiging voor de paasbrunch op de Schinvelderhoeve op eerste paasdag. Voor slechts 32.50 euries – hoewel je na de brunch over ‘slechts’ kunt twisten – zouden wij een aangename paasbrunch krijgen met allerlei lekkernijen. Dus wij vrolijk op pad naar de brunch om ook paaseieren te zoeken.

We werden vrolijk verwelkomd met een glaasje prosecco. Helaas kwam de bediende maar één glaasje aan ons kwijt aangezien we niet zo van alcoholische drank houden. Haar gezicht betrok. Naderhand wisten we ook waarom dat dat zo was: één glaasje – zonder gouden randjes trouwens voor de detailfreaks onder ons – kostte maar liefst 6 euries.

Maargoed, aanvankelijk had ik voor vijf personen besteld. Ik vond het wel zo netjes om één week van tevoren voor de vijfde persoon die verhinderd was af te bellen. Dit werd niet gewaardeerd want deze werd aan het einde van onze ‘heerlijke’ maaltijd nog bovenop de rekening gekegeld.

Ja, u leest het goed: ‘heerlijk’. Naast dat de gezichten van onze geliefde bediendes meer en meer op onweer kwamen te staan, hoewel buiten vrolijk de zon scheen en ik steeds meer zin kreeg om buiten de paaseitjes te zoeken, was het eten dat we kregen lauw en absoluut niet warm. Het voorgerecht was enigszins te eten, maar voor de vleesliefhebbers onder ons was het hoofdgerecht niet te hakken zal ik u vertellen. Aan het vlees zat totaal geen smaak. Van kruiden had onze paaskok blijkbaar nog niet gehoord. Na dit kenbaar te hebben gemaakt aan één van de bediendes, kwam ze even later terug om te melden dat ze de klacht nog niet eerder hadden ontvangen en dat ze het had doorgegeven aan de kok. Maarja, welk restaurant krijgt wel meerdere klachten volgens de bediendes vraag ik mij dan weer af?

Ondertussen dat we ‘lekker’ zaten te smullen tussen onze ‘vriendelijke’ bediendes liep meneer de paasbaas wat rond te paraderen. Als een roofvogel die muisjes zag lopen zat hij van boven in de zaal te kijken of de bediendes wel goed hun best deden.

Toen we de zaal verlieten om de rekening te betalen werden we vrolijk naar de afrekenbalie begeleid door een bediende. Ik had de arme schat nog niet eerder zo vrolijk gezien als tot dit moment. Met nu echt een vriendelijke lach werden we begeleid.

Last but not least kregen we de rekening. Maar liefst 234 euries. Even opsommend: het heeft niet gesmaakt, de bediendes waren chagrijnig, meneer de paasbaas had bijna mijn lekkere varkenshaasje van het bord gekeken tijdens zijn paasvlucht en alsof het nog niet genoeg was werd mij nog even de vijfde persoon op de rekening gezet, terwijl ik een week van te voren had gewijzigd. Ik was natuurlijk enorm gecharmeerd hiervan. Na de bediende hierop vriendelijk attent te hebben gemaakt – proberende tussen de onweersbuien door – werd de rekening gereduceerd naar 200 euries. 130 euro voor de brunch en 70 euro voor de drankjes. God, god, wat zijn we lazarus naar huis gegaan van die cappuccino’s die 5,50 euro per stuk kosten. Plezant, die zwijgende uitnodigingen over verdere kosten voor drankjes denk ik dan weer. Ik dacht toen: nog maar eens even die rekening nakijken na al die coulantie. Maar die kreeg ik niet meer mee omdat de vijfde persoon geschrapt was.

Bij thuiskomst heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken om wederom contact met ze op te nemen om een rekening te ontvangen. Blijkbaar is Schinveld één of ander belastingvrij paradijs want de officiële rekening heb ik tot de dag van vandaag niet gekregen omdat meneer de paasbaas van mening is dat rekeningen zijn weggegooid. Sorry meneer de fiscus, de Schinvelderhoeve doet niet aan administratie, ga maar ergens anders je geld halen!

We gingen naar de Schinvelderhoeve om ons te laten verwennen met een overheerlijke paasbrunch én om paaseieren te gaan zoeken. Bij thuiskomst moesten we concluderen dat we de eieren gevonden hadden. We waren ze zelf. Domme eieren die zich voor 200 euries bij de neus hebben laten nemen. Ow ja, bijna vergeten: geniet van uw komende maaltijd bij de Schinvelderhoeve!