H. Linde

Waarom gaat iemand naar een restaurant? Als je thuis lekker kunt eten en niet bezuinigd op de inkoop van goede wijn dan is het niet in de eerste plaats voor het lekkere eten.

Of is het omdat je moe bent thuisgekomen van je werk en geen trek hebt om achter het fornuis te staan en de tafel te dekken? Maar als je dat juist leuk vindt en het beetje inspanning zelfs beschouwt als een ontspanning na een werkdag, dan gaat het dus ook niet om bediend te worden en toch wil je naar het restaurant.

De andere omgeving, de verrassing van kaart en spijs en de bediening samen, zijn voor mij de uitnodiging om de weg naar een restaurant te maken.

Vandaag waren we in Noord Brabant en aan het einde van de lange dag wilden we gaan eten in Oisterwijk bij Ballaró. Vele jaren geleden verbleven we daar in hotel Rosep en op een avond kwamen we terecht in dit restaurant. De goede herinnering aan een geslaagde avond in Ballaró deed ons besluiten om opnieuw hier binnen te gaan.

We kozen het verrassingsmenu en dat deed zijn naam meer eer aan dan wenselijk was. De bestelde rosé bleek niet voorradig (haal hem dan van de kaart) ,maar in de plaats daarvan een Corvi, volgens de ober minstens zo goed en voor dezelfde prijs. Later bleek deze wijn voor dezelfde prijs op de rekening te staan en twee euro goedkoper op de kaart.

We werden geholpen door een aardige ober die zo enthousiast en chauvinistisch over Italië sprak dat hij ook even kwijt moest dat de beste Bordeaux uit Bari komt; dat had een waarschuwing moeten zijn!

Restaurants klagen tegenwoordig dat de klandizie terugloopt en dat er minder wordt verteerd. Waarom gaan zij dan in veel gevallen met hun klanten om alsof het Jehova getuigen zijn?

Na de tweede gang begon het te regenen waardoor we verhuisden naar een tafel binnen. Daar werd ons, na lang wachten, voor de tweede maal de tweede gang aangeboden. Na uitleg van onze kant dat er kennelijk iets fout was gegaan werd ons de derde gang beloofd. Deze belofte werd een uur later ingelost met het hoofdgerecht.

Wijn en eten waren uitstekend, ook over de ambiance en de overige gasten viel niets te klagen. Het is die eeuwige waardeloze bediening waardoor zoveel restaurants het verdienen dat ze failliet gaan.

Aan het einde van de avond sta je honderd euro lichter buiten met een rot gevoel. Deels veroorzaakt doordat je avond anders verliep dan je had gehoopt en deels omdat je aan het eind van die verpeste avond niet de eigenaar en de bediening duidelijk hebt gemaakt dat ze naar de maan kunnen lopen.

Ballaró: een ballentent!