Frank van Heerikhuize

Na een lange wandeling met onze honden dachten we, laten we lekker poffertjes gaan eten.

Helaas, bleek dit een illusie. De koffie en thee waren aardig snel, en gelijk daarna werd onze bestelling opgenomen. Na een half uur maar eens gevraagd waar de poffertjes bleven, mensen die na ons aankwamen hadden hun pannenkoek al lekker opgepeuzeld. De serveerster zei ohh ja… ik zat al een paar keer naar jullie tafel te kijken. Oké? (Verder geen excuus of iets dergelijks). Gelukkig nam ze wel direct actie nadat wij het hadden gevraagd. En enkele tellen later kwam ze eraan met 2 grote borden vol poffertjes. Wat een toeval!

Daar stonden de borden met poffertjes voor onze neus! We hadden stevige trek dus dat zou er wel ingaan! Na de eerste hap bleken ze koud te zijn… wellicht omdat ze al een poosje stonden te wachten om uitgeserveerd te worden. Helaas gemiste kans, kan gebeuren is jammer maar volgende keer beter.

De serveerster weer terug geroepen en verteld dat de poffertjes koud waren. (Wederom geen excuus). Maar ze zou wel nieuwe laten komen. Nou prima, dan wachten we even daarop. Na ruim 20/25 minuten heeft mijn vrouw toch maar eens gevraagd hoe het zat met de poffertjes. Want zoals je begrijpt hadden we nog steeds niks nieuws. De serveerster reageerde niet heel erg vrolijk en zei dat ze zojuist in de pan zaten… had dat niet 20 minuten geleden al gekund/(gemoeten zelfs)? Daarop heeft mijn vrouw gezegd we gaan ervandoor.

Ik heb toen nog de drankjes afgerekend, uiteraard kregen we geen excuses en waren de drankjes voor onze eigen kosten.